Jens Lysdal is een Deense gitarist en zanger die bovendien zijn eigen liedjes componeert en die perfect Engels zingt, waardoor je, als je dit allemaal niet weet, denkt dat je een onbekende Amerikaanse grootmeester hoort. Want Lysdal is goed – hij is om te beginnen een voortreffelijk liedjesschrijver, dan een heerlijke, ontspannen zanger, die soms wat aan JJ Cale doet denken in de relaxte manier van zingen, en daarbovenop is hij ook nog eens een zeer begenadigd gitarist. Dat hoor je nog het beste in het afsluitende instrumentale nummer van dit album, waar zowel Ry Cooder als Mark Knopfler jaloers naar zullen luisteren, want Lysdal is niet alleen een virtuoos gitarist, hij weet ook te ontroeren en te raken.

En de liedjes – die zijn allemaal ijzersterk, en bovendien fantastisch gearrangeerd, waardoor je dit ook nog rustig het perfecte groeiplaatje kunt noemen, waar je steeds weer nieuwe details in ontdekt. Jens Lysdal – een naam die je niet meteen met sublieme Americana zou associëren, maar deze man heeft wel even een magnifiek juweeltje afgeleverd waar we hier bijzonder blij van werden. Een absolute aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: