Mary Battiata schrijft liedjes die op het eerste gehoor klinken als doorsnee country-liedjes. Pas als je beter luistert hoor je hoe goed ze zijn. Dat komt voor een deel door de ontspannen, laconieke manier van zingen van Battiata. Maar haar teksten zijn werkelijk verbluffend goed. Misschien heeft dat iets te maken met het feit dat ze haar loopbaan begon als journaliste, waarbij ze onder meer de oorlog in Kroatië versloeg. Als je dat eenmaal gehad hebt, is het schrijven over liefde en het leven misschien iets eenvoudiger.

Maar dat verklaart niet alles natuurlijk, want Battiata schrijft ook liedjes die blijven hangen – het zijn niet alleen de teksten die goed zijn. Daarnaast is er dan nog die fenomenale band Little Pink, die steeds weer weet te verrassen met magnifieke arrangementen en subtiele details. Honky-tonk, country, folk, blues, het zijn allemaal elementen waaruit haar vorm van Americana is opgebouwd, maar het zijn vooral de geweldige liedjes die steeds perfecte arrangementen hebben gekregen, en de onnadrukkelijke, maar sublieme zang van Mary Battiata zelf die dit tot een magnifiek groeidiamantje maken. Een absolute aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: