Anthony Crawford is de vijftig al gepasseerd, en hij leek tot nu toe de perfecte sideman, de muzikant die altijd anderen terzijde stond op piano, gitaar of tweede stem. Hij speelt al zo’n dertig jaar in de band van Neil Young, en heeft zelf al vier soloalbums gemaakt vóór deze, Five is Red. Voor mij was dit de eerste kennismaking met de man, maar dat viel behoorlijk mee, al kun je ook op deze soloplaat horen dat Crawford gewend is zich bescheiden op te stellen. Maar het is ook een rasmuzikant, die duidelijk veel plezier beleeft aan het spelen en zingen van zijn eigen, sterke liedjes. Hij heeft daarvoor de uitstekende band Everest ingehuurd, en de organist van My Morning Jacket, Bo Koster. De americana van Crawford staat met twee poten in de rocktraditie, maar er worden subtiele vleugen folk, blues en country doorheen geroerd, en de band staat garant voor fraaie arrangementen die bij elke draaibeurt wat meer van hun geheimen prijsgeven. Want jawel, dit is weer zo’n ouderwets groeiplaatje dat op het eerste gehoor misschien niet echt spectaculair klinkt, maar dat steeds maar beter wordt. Mooimooi.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.