Een van de interessantste popgroepen van de Britse eilanden uit de jaren zestig was Soft Machine, een band die begon als een intelligente popband, maar die zich snel ontwikkelde tot een al net zo intelligente jazzrockband, of avantgardeband. Het Amerikaanse platenlabel MoonJune Records is duidelijk opgezet door fans van de band, want er worden albums uitgebracht van Soft Machine, van de latere reïncarnaties van de band, van de soloprojecten van verschillende bandleden en van verwante muzikanten. Dat levert zeer verrassende muziek op, zeker als je geïnteresseerd bent in intelligente avantgarde. Beppe Crovella brengt op What’s Rattlin’ On The Moon? een ode aan de organist van Soft Machine, Mike Ratledge. Hij speelt zijn persoonlijke interpretaties van tien composities van Ratledge en vult die aan met zes eigen composities, waarvan er een is opgedragen aan “Elton en Hugh” (Elton Dean was de belangrijkste saxofonist van de band, Hugh Hopper de invloedrijke bassist). Gelukkig is Crovella geen purist en gebruikt hij de stukken van Ratledge vooral om uitgebreid zijn eigen muziek te maken, al kun je goed horen dat hij hier schatplichtig is aan Soft Machine. Hij speelt op verschillende elektrische orgels en piano’s – Wurlitzers, Fender Rhodes, Hammond, Hohner, Farfisa en de Mellotron. Geen analoge of digitale synthesizers, en dat kun je horen, want die, inmiddels bijna ouderwetse elektrieke orgels hebben hun eigen, volle, vette, warme geluid dat perfect past bij deze muziek. En die muziek klinkt hier nog even avontuurlijk en spannend als in de beste jaren van Soft Machine. Overigens was The Moon in June een titel van Soft Machine. We laten hier eerst een fragment horen van een Ratledge-compositie, dan een stukje uit een stuk van Crovella.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.