Een absoluut onaantrekkelijk hoesje en een niet bepaald aansprekende bandnaam – het is geen wonder dat de titelloze debuutplaat van Daughters of Albion aan het eind van de jaren zestig flopte. Onterecht, zoals we nu kunnen concluderen, nu de plaat integraal op cd is uitgebracht. Het label Fallout brengt altijd puur en alleen de plaat van toen op cd uit, dus ook hier geen extra’s, en ook geen uitgebreid boekje, alleen de reproductie van de originele hoes, en die is als gezegd niet bepaald aantrekkelijk te noemen.

Toch is de muziek, een combinatie van westcoast softpop en psychedelische elementen, zeer de moeite waard. Als je van de muziek van Millennium of Curt Boettcher houdt, met die schitterende meerstemmige zangpartijen en geraffineerde arrangementen, dan geniet je hier ook van. Het duo Greg Dempsey (die vrijwel alle liedjes schreef) en Kathy Yesse wordt hier bijgestaan door producer Leon Russell op keyboards, Jesse Ed Davis op gitaar, Carl Radle op bas en Chuck Blackwell op drums. Een band om je vingers bij af te likken dus. En dat hoor je ook.

Als gezegd veel meerstemmige zang van Yesse en Dempsey (soms ook dubbel opgenomen) en bijzondere arrangementen van Leon Russell, die er af en toe ook strijkers en blazers bijgehaald heeft, en die in de studio allerlei grappen uitgehaald heeft die perfect bij de tijdgeest van eind jaren zestig passen. Ondanks het feit dat je de plaat goed in die tijd kunt plaatsen klinkt het allemaal niet echt gedateerd. Daarvoor klinkt het te fris en mooi. Een klein vergeten meesterwerkje.

De plaat wordt afgesloten met een collage van zeven minuten, waarin we soms wat slordig aan elkaar geplakte flarden van nummers horen langskomen, wat de indruk wekt dat er nog veel materiaal ligt dat nooit op de plaat terechtgekomen is. In dit geval zouden we dus wat extra archiefmateriaal op prijs gesteld hebben, want er ligt vast nog het een en ander.

• Daughters of Albion – idem – Fallout FOCD 2081