Een licht gruizige stem die intens de blues zingt, prima gitaarspel en een uitstekende bluesband, met onder meer een lekker vet orgel dat regelmatig terugkeert. Davis Coen staat met zijn twee poten in de modderige wortels van de Deltablues, en weet daar bovendien op een uitstekende manier zijn eigen draai aan te geven.

Een mooi voorbeeld is het door hemzelf geschreven Mambo Jumbo dat sterk doet denken aan de New Orleansfunk die wortelt in de muziek van Professor Longhair, terwijl het toch een uniek nummer is geworden, met de potentie om een echte klassieker te worden. De zelfgeschreven nummers van Coen, en dat zijn er vier van de elf op zijn cd Blues Lights For Yours And Mine, zijn vaak nog sterker dan de covers die hij speelt.

Bij die covers zitten een paar ijzersterke verrassingen, zoals CC Rider, dat bijna op de zwarte lijst staat van liedjes die helemaal sufgecovered zijn. Coen speelt het nummer solo, alleen door zijn eigen gitaar begeleid, en het wordt ineens weer een oerblues waar je naar luistert alsof je hem voor het eerst hoort. Dat is knap, maar Coen flikt het op deze cd nog een paar keer, bijvoorbeeld met Don’t Let Your Deal Go Down, dat een totaal andere aanpak krijgt dan we gewend zijn, waardoor je ineens weer hoort hoe fantastisch dat nummer is. Hetzelfde geldt voor Jack Of Diamonds.

De band klinkt, zoals dat bij dit soort muziek hoort, een beetje rommelig en ongewassen, wat het pure bluesgevoel alleen maar versterkt. Resultaat is een geweldige, ouderwetse bluesplaat waar je even echt rechtop bij gaat zitten, want deze jongen is echt heel goed. Zeer overtuigend plaatje kortom.

• Davis Coen – Blues Lights For Yours And Mine – Soundview SP1003