Over smaak valt soms maar moeilijk te twisten, en soms is één detail genoeg om een plaat toch af te laten vallen, terwijl een ander zegt – “dat vind ik nou juist zo goed aan deze muziek”. Deering & Down maken stevige, bluesy rootsmuziek, inventief gearrangeerd en door een pittige band uitstekend gebracht. De sterke nummers hebben ze allemaal samen geschreven, en daar is dus allemaal niks mis mee.

De arrangementen draaien voor een groot deel om het geraffineerde elektrische gitaarspel van Rev Neil Down, en er is in die arrangementen veel te ontdekken. Mooi. Het twistpunt is de stem van de zangeres, Lahna Deering. Ze zet een rauwe ruige stem op die op mij wat karikaturaal overkomt. En dat stoort me. Dat geldt niet voor iedereen, en eigenlijk is het ook geen steekhoudend argument dat iemand die met een licht verdraaide stem zingt niet deugt. Howlin’ Wolf deed het ook, net als Captain Beefheart. Die klonken als ze zongen ook wat ruiger dan in het dagelijkse leven, en daar stoort het me niet.

We kunnen hier dus maar één goede tip geven – ga luisteren, en als de stem van Deering je aanstaat moet je de cd gewoon kopen, want verder is dit album geweldig. Het is in dit geval echt een kwestie van smaak.