Mac Rebennack draait al een halve eeuw mee in de muziekbusiness. Deze rasechte New Orleans-muzikant zette zichzelf echt op de kaart met een plaat die hij opnam tijdens twee uurtjes studiotijd die Sonny & Cher overhadden. Het was een vreemde, voodoo-achtige New Orleansplaat die uitgebracht werd met de titel Gris Gris en onder de artiestennaam Dr John The Nighttripper, en het werd een van de grote cultplaten uit de jaren zestig. Van de artiestennaam Dr John kwam hij nooit meer af (al liet hij de Nighttripper al snel schieten), al maakte hij later niet meer zulke exotische platen. Hij ging terug naar New Orleans, niet alleen fysiek, maar ook met de muziek, en maakte in de loop der tijd een groot aantal geweldige albums. Luister vooral ook eens naar de lp Gumbo, zijn ode aan New Orleans uit 1972.

Dr John kampt ook al een halve eeuw met een eeuwige honger naar verboden snoepgoed, maar dat lijkt zijn muziek niet aan te tasten. Zijn pianospel is nog altijd even goed – een krachtige, pompende linkerhand voor het ritme, en een sprankelende rechterhand voor de rest, en een stem waarmee je nog steeds het telefoonboek doormidden kunt scheuren. Na de ramp Katrina, die zijn stad volledig ontwrichtte, is de Doctor alleen maar strijdbaarder geworden, lijkt het, want met zijn voortreffelijke, relatief jonge band The Lower 911 (een duidelijke vingerwijzing naar de tweede grote ramp die Amerika in korte tijd trof) maakte hij een van zijn sterkste albums van de laatste jaren. En een van de meest kritische, want Dr John laat hier scherpe teksten horen, onder meer over armoede en de ramp. Maar het is vooral de passie en de muziek die dit tot een ouderwets pittig New Orleans funk-swamp-jazz-blues-rock-voodo-album maken. Dr John had er duidelijk zin in, want dit heerlijke album duurt behoorlijk wat langer dan een standaard-cd, en verveelt geen moment. Een absolute aanrader.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.