Bill Drummond is een muzikant, componist, producer en ideeënman die in zijn boek 17 op zoek gaat naar de essentie van goede muziek. In het begin van het boek vertelt hij over de kick die nummers als Strawberry Fields van de Beatles of Good Vibrations van de Beach Boys bij hem teweegbrachten toen hij ze voor het eerst hoorde. Over Good Vibrations bijvoorbeeld, toen hij het veertig jaar na dato weer beluisterde: “By the time I was halfway through Good Vibrations the tears were once again streaming down my cheeks. Could music ever be this good again? This new? This risk-taking? This everything?”

Voordat hij Good Vibrations weer hoorde had hij zichzelf eerst de beperking opgelegd zoals je die hiernaast kunt lezen in score 319: luister alleen naar muziek die geschreven, opgenomen of uitgebracht werd gedurende de afgelopen twaalf maanden. Dat was zo’n beetje het begin van een project dat hem op een speurtocht bracht naar die primaire kick die het ontdekken van fantastische muziek kan veroorzaken. Hij beperkt zich daarbij niet tot popmuziek, want ook Stockhausen en klassieke componisten komen langs, en het project wordt ook veel actiever dan alleen het luisteren naar muziek.

Drummond maakt er een compleet uitgebreid project van, waarbij hij steeds probeert zeventien mensen bij elkaar te krijgen om via allerlei zijwegen en onderdoorpaadjes bij de kern van muziek uit te komen. Bovendien vertelt hij over zijn eigen ervaringen in de muziekbusiness en springt hij met zijn verhalen en anecdotes en overpeinzingen met groot gemak door de tijd. Hij gaat naar scholen en gevangenissen, maar ook naar een dovenschool.

Het boek is daardoor buitengewoon levendig te noemen, ook doordat er in de tekst op verschillende plekken blokjes met commentaar zijn ingebouwd. Commentaar dat geleverd wordt door drie studenten van een kunstacademie die door Drummond gevraagd werden commentaar te leveren in de vorm van voetnoten. Die werken eerlijk gezegd behoorlijk verfrissend, omdat de drie ongezouten kritiek niet schuwen. Een voorbeeld van Robert: “What’s great about The17 is that it’s doomed to failure. You can pretend that music has never existed but you can never shed all of your preconceived ideas about music, even just for an afternoon. The17 will never produce something as accomplished musically as say Good Vibrations, but let’s not let it stop us trying.”

Drummond heeft soms idiote ideeën, maar aan de andere kant zet hij je ook steeds weer aan het denken over de meest basale zaken die met muziek te maken hebben, en weet hij je als lezer behoorlijk scherp te krijgen en te houden. Als je ook maar een beetje van muziek houdt is dit een absolute aanrader van een boek, omdat het je ook nog eens aan het denken zet over de toekomst van de muziek, op een prikkelende manier waaruit pure passie voor goede muziek blijkt. Een zeer stimulerend boek.

• Bill Drummond – 17 – Beautiful Books – ISBN 978-1905-636266