Gene Clark was mede-oprichter van de Byrds, een band die in het begin van de jaren zestig in één adem genoemd werd met andere baanbrekende bands als de Beatles en de Beach Boys. Op het eerste album van de Byrds waren de enige zelfgeschreven nummers die van Clark, en Gene Clark wordt door Bob Dylan gerekend tot een van de drie beste songwriters ter wereld. Nadat hij bij de Byrds vertrok maakte hij het ene meesterwerk na het andere, maar ze flopten vrijwel allemaal, hoewel er zeker drie tussen zitten die bij de toptien van beste albums van de twintigste eeuw gerekend kunnen worden. Bovenaan staat wat mij betreft het bijna g°vergeten meesterwerk The Fantastic Expedition of Dillard & Clark, maar ook No Other is een vergeten jueweeltje.

Dat dachten de leden van de dreampopband Beach House ook, en ze stelden een supergroep samen die in januari 2014 een korte tribute tour speelden, onder meer in New York, waarbij ze het hele album No Other, dat inmiddels, zeker door collega-musici, beschouwd wordt als een vergeten folkrock-klassieker, integraal speelden onder de titel The Gene Clark “No Other” Tour. De band bestond uit bewonderaars Robin Pecknold van Fleet Foxes, Daniel Rossen van Grizzly Bear, Hamilton Leithauser van de Walkmen, Jenn Wasner van Wye Oak en Iain Matthews van Fairport Convention en Plainsong. Ze hoopten hiermee zowel het album als Gene Clark ietwat aan de vergetelheid te ontrukken.

Na de optredens werd dan ook nog de documentaire The Byrd Who Flew Alone: The Triumphs and Tragedy of Gene Clark gedraaid, en dat was voor mij, als levenslang fan van Clark, een reden om die documentaire op dvd aan te schaffen. Aan de hand van interviews met onder meer oud-Byrds David Crosby, Roger McGuin en Chris Hillman, met producers, muzikanten, maar ook met Clark’s vrouw, zijn twee zoons, zijn broer en zus en zijn biograaf wordt een beeld geschetst van een geniale, in wezen introverte lidjesschrijver en zanger die de roem niet aankon, en daardoor, en door het ongeremde gebruik van drank en drugs, volledig naar de filistijnen ging.

Een portret van een tragisch leven, zou je zeggen, maar mijn platenkast vertelt een totaal ander verhaal, dat in de documentaire toch niet voldoende tot zijn recht komt, want het opmerkelijke is dat Gene Clark’s erfenis bestaat uit een rijtje meesterlijke albums – een slechte plaat zit er niet tussen, een slecht liedje zelfs niet, maar wel een paar onverbiddelijke, tijdloze, magnifieke meesterwerken.

En als we het nog even over No Other mogen hebben – de platenbazen hadden een nogal ongelukkige hand van promoten, want als je ziet hoe de introverte Gene Clark op de hoes van die plaat werd opgevoerd – daar kun je alleen maar met gekromde tenen naar kijken. Dat Clark daarna de betreffende platenbaas fysiek te lijf ging en dat zijn loopbaan bij dat label vervolgens voorbij was, daar kan ik me alles bij voorstellen, daar hoeven we de zelfdestructieve kanten van Gene Clark er niet voor bij te halen.

De vergeten klassiekers van Gene Clark zijn voor een groot deel nog steeds voor spotprijzen op cd te koop, mede dankzij het feit dat wij in Nederland altijd een klein maar trouw publiek hebben gehad voor de Byrds, Gene Clark en gerelateerde topmuziek. Hieronder een paar handige links voor het geval je wat van die vergeten meesterwerkjes zou willen aanschaffen.

• The Byrd Who Flew Alone: The Triumphs and Tragedy of Gene Clark – dvd – Four Suns Productions (hier bestellen kost je 17 Engelse ponden)
  Liever in Nederland bestellen? Ga hierheen: The Byrd Who Flew Alone
• Gene Clark – No Other – bestel hier voor iets meer dan een tientje: No Other
• Dillard & Clark – The Fantastic Expedition en Through the Morning op één cd:Dillard & Clark
• Gene Clark – White Light – akoestisch juweeltje:White light
• Gene Clark – Roadmaster – eerst alleen in Nederland uitgebracht – een verzameling restmateriaal, maar wat een geweldig album! Met het magnifieke Rough and Rocky, dat ze op mijn begrafenis mogen draaien…:Roadmaster