Voor muziekliefhebbers, en gitaarliefhebbers in het bijzonder, is de dvd-serie “The Guitar Artistry of…” absoluut verplichte kost, want je ziet en hoort hier de beste gitaristen van onze tijd, die niet alleen hun eigen favoriete nummers laten horen en zien, maar die ook tussen die nummers door uitgebreid vertellen, over hoe het begon, waar hun invloeden vandaan komen, enzovoort.

Bij Guy Davis levert dat een extra interessante aflevering op, want Davis is niet alleen een excellente bluesgitarist en -zanger, maar een verteller pur sang, die boeiend verhalen kan vertellen over zijn voorgangers als Leadbelly, Robert Johnson of Blind Willie Mc Tell, maar die ook verhalen vertelt over zijn voorouders en hun aanvaringen met de Ku Klux Klan, en over de wortels van de blues. Davis leeft een leven dat doordrenkt is van de blues, en dat klinkt in zijn verhalen ook duidelijk door.

Zelf groeide Guy Davis op in New York, waar hij in een middle class gezin in de buitenwijken opgroeide. Hij is naast muzikant ook componist, acteur, regisseur en schrijver, maar hij beschouwt zichzelf toch primair als bluesman. Alle materiaal dat hij zelf schrijft klinkt alsof het een eeuw oud is, alsof hij een tijdgenoot is van Robert Johnson en Leadbelly, maar hij toont er vooral mee aan dat de akoestische blues nog steeds leeft en in zijn handen buitengewoon vitaal en tijdloos is.

Tegelijkertijd is de blues van Guy Davis geen depressieve, sombere blues. Dit is blues om mee te neuriën, om met je voet het ritme mee te gaan tikken, echte feelgood-blues. De verhalen die Davis vertelt zijn niet altijd vrolijk, maar toch weet hij je een goed gevoel te bezorgen. Guy Davis – Teller of Tales. Een aanrader.