Trad Records is een Vlaams label dat zich toelegt op avontuurlijke folk, en dat zorgt elke keer opnieuw voor grensverleggende verrassende muziek. Neem Andries Boone, die op de mandoline de grenzen van de folk ver achter zich laat, en die zelf zegt dat Mike Oldfield en Pink Floyd inspiratiebronnen zijn.

Met “C.O.N.V.E.R.S.A.T.I.O.N.S” brengt Andries Boone zijn derde soloalbum uit. Het album is het sluitstuk van een trilogie waarin de akoestische mandoline centraal staat, na “C.O.L.O.R.S” (2019) en “T.I.M.E.L.A.P.S.E” (2021).

Op “C.O.N.V.E.R.S.A.T.I.O.N.S” treedt de akoestische mandoline in dialoog met de elektrische mandoline. Boone levert met dit fraaie album zijn meest progressieve en filmische folkalbum tot nog toe af, gekruid met viool, accordeon, basssynthesizer, doedelzak, drums en draailier. Sommige composities krijgen een extra dimensie dankzij de veldopnames van de Naskapi-indianen die Andries wist te maken tijdens zijn concerttournees in Canada met  MANdolinMAN.

Het merendeel van de instrumenten wordt door Boone zelf bespeeld, maar er staan tal van mooie muzikale
gastbijdragen op het album. Zo zorgde Mario Goossens (Triggerfinger) voor drumpartijen en bespeelde Michel Hatzigeorgiou (Aka Moon, Toots Thielemans, Philippe Catherine) de bouzouki. De strijkersarrangementen werden gemaakt door Koen Toté.

Een veelzijdig album, dat inderdaad wel iets heeft van de magie van de albums van Oldfield en Pink Floyd waar Boone aan refereert, het wordt bijna symfonische folk, waarbij de magische samenspraak van de mandoline met de strijkers en de drums wat mij betreft voor de allermooiste momenten zorgt.

Luister hier naar een paar fragmenten: