De Noorse Julie en Andreas Rosketh zijn broer en zus. Zij speelt harp, hij bandoneon, en samen produceren ze een uniek geluid. Ze zijn bezig met een trilogie, Ene, waarvan Favn het tweede deel is.

De muziek is geïnspireerd door het leven van hun grootouders en opgedragen aan alle mensen die hun leven op zee verloren hebben. Het gaat daarbij ook over de overlevenden, die aan wal verder moeten met hun leven.

Er wordt hier dus een vrij dramatisch verhaal verteld, maar wel zonder woorden, alleen met die twee instrumenten, de harp en de bandoneon, maar daarmee weten ze ongelofelijk veel te doen. Beiden blijken virtuoos te zijn op hun instrument, en ze zoeken daarbij ook de grenzen op – de harp wordt bijvoorbeeld op verschillende manieren bespeeld, zoals harp-waaien, het strijken van de snaren, inventief gebruik van de pedalen enzovoorts.

Je hoeft je hier dan ook geen moment te vervelen, want het gaat van fluisterzacht tot bijna orkestraal. De twee spelen bijna organisch samen, en als luisteraar zit je alleen maar met bewondering te knikken. Mooi mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: