Las Lloronas is een Brussels trio dat bestaat uit drie jonge vrouwen die niet alleen fabelachtig mooi zingen en vooral samen zingen, maar die ook alle drie geweldige musici zijn – Sura Solomon bespeelt accordeon en ukelele, Amber in ’t Veld gitaar en Marieke Werner klarinet. Op hun album Soaked worden ze bovendien bijgestaan door bassist Mateusz Maicharek, saxofonist Vanesa Diaz Gil en trompettist Francisco Leal Vázquez.

Vrijwel alle nummers schreven ze met zijn drieën, op twee na, het fraaie a capella gezongen Maria La Portuguesa van Carlos Cano en het eerste deel van Prayer, dat als “trad” geboekt staat. Wortels zijn folk, maar ook wereldmuziek, en de drie dames van La Lloronas weten aan alles hun volstrekt eigen draai te geven en er hun onmiskenbaar eigen muziek van te maken. Energiek, melancholiek en meeslepend. Muziek die je niet meer loslaat.

Als de cd is afgelopen, en je vergeet hem meteen uit de speler te halen krijg je overigens na tien minuten stilte nog een bijzondere verrassing, die ik je stiekem hier ook laat horen – een “easter egg” die maar een halve minuut duurt, maar waar ik nu al ernstig op gesteld ben geraakt. Mooi mooi.

Luister hier naar een paar fragmenten: