François Robin speelt de veuve, de Bretonse doedelzak, ook bekend als Cornemuse, en over dat instrument zegt hij zelf: “Mijn instrument is dierlijk, alles aan hem roept dierlijkheid op – zijn vorm, zoals hij klinkt, enzovoorts”. Vandaar de titel van dit album: L’ombre de la Bête – de schaduw van het beest.

Het geluid van de veuve wordt door Robin op alle mogelijke manieren geëxploreerd, en dat doet hij samen met Mathias Delplanque, die zorgt voor de elektronica, de synthesizers en de sampling – Robin speelt overigens ook nog doudouk, mizmar en viool.

Het resultaat is totaal anders dan je van een doedelzak zou verwachten – je krijgt hier merkwaardig ingetogen muziek, minimalistisch, neigend naar trance, maar soms ook weer op een vreemde ingetogen manier uitbundig, waarbij dat minimalistische nooit ver weg is. De traditie klinkt regelmatig ook door, maar deze muziek is opwindender en spannender dan welke traditionele Bretonse folk dan ook.

De muziek kan soms bedrieglijk eenvoudig klinken, met drones die simpel lijken, maar als je langer en beter luistert blijken er vele lagen in deze unieke muziek verborgen te zitten – meeslepende muziek die zijn geheimen pas vrijgeeft als je er vaker naar luistert.  Een absolute aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: