Gravity was het tweede soloalbum dat Fred Frith maakte in 1980 nadat hij Henry Cow vaarwel had gezegd, en hij nam deze unieke dansplaat op in Zweden, Amerika en Zwitserland, de ene helft samen met de Zweedse alternatieve rockband Samla Mannas Manna en de andere helft met de Amerikaanse progressieve rockband The Muffins. Toch klinkt de plaat op de een of andere manier helemaal uitgebalanceerd en als één geheel – het stempel dat Frith op de muziek drukt is blijkbaar groot.

Als dansplaat is het een eigenaardig album, dat rhythm mengt met folk, avant-garde en intelligente rock, terwijl Frith op een intelligente en spannende manier de zaak lekker op de kop kan zetten. Luister maar eens naar deze versie van Dancing in the streets – een nummer dat honderden malen gecoverd is, maar dat nooit eerder of later geklonken heeft als hier. Ik word persoonlijk erg blij van dit soort interpretaties.

De dansmuziek uit verschillende culturen inspireerde Frith tot het maken van Gravity, maar hij geeft er vervolgens zo zijn eigen draai aan dat het vooral de muziek van Frith en vrienden wordt, die eigenlijk nergens mee te vergelijken is. Muziek die je als luisteraar dan ook moet veroveren door er met aandacht wat vaker naar te luisteren.  Muziek voor flexibele dansers, die kunnen improviseren. Een schitterende plaat, die perfect is heruitgebracht op Fred Records en ReR.

Luister hier naar een paar fragmenten: