De gitaar is een zeer veelzijdig muziekinstrument. Soms hoor je tijdenlang geen enkele interessante gitaarplaat, en dan verschijnen er ineens een paar tegelijkertijd in je blikveld. We zetten hier een paar cd’s op een rij waarin de akoestische gitaar een hoofdrol speelt.

Ismael Reinhardt – Gypsy Swing

Jawel, Ismael Reinhardt is familie van Django, en hij kiest er ook voor zorgvuldig in het voetspoor van zijn revolutionaire voorvader te blijven. Hij doet dat overigens zeker niet slecht, en excelleert niet alleen op gitaar, maar ook op viool. De titel is behoorlijk accuraat – we horen gypsy swing met jazzy kantjes. In het genre een prima plaat.

Nina Gerber – Sweet Dreams – Lullabies for Guitar

Nina Gerber was zo onder de indruk van Kate Wolf dat ze jaren fanatiek gitaar gestudeerd heeft om zo goed te worden dat ze in de band van Wolf kon spelen. Sinds de dood van Wolf houdt Gerber haar nalatenschap in ere, maar heeft ze ook een eigen reputatie opgebouwd als gitariste. Deze cd ontstond als een bandje dat voor een bevriende baby gemaakt werd. Het bandje werd steeds weer gekopieerd en doorgegeven, en uiteindelijk is er toch maar gewoon een cd van gemaakt. Slaapliedjes dus, maar zeker geen slaapverwekkende muziek. Ontspanningsmuziek, dat wel, aangenaam kabbelende muziek, die toch behoorlijk de aandacht weet vast te houden.

Stillway & Bonham

Jamie Stillway en Ben Bonham vinden het overduidelijk heel plezierig samen gitaar te spelen. Als de een een solo speelt zorgt de ander voor de ondersteuning, en dat werkt voortreffelijk. De dertien instrumentals op deze cd zijn allemaal zeer plezierig om naar te luisteren, ook doordat ze elkaar alle ruimte laten om tot hun recht te komen.

Jamie Stillway – Mell of a Hess

Het echte snoepje hebben we tot het laatst bewaard. Op haar soloplaat laat Jamie Stillway pas echt zien waartoe ze in staat is. Ze blijkt niet alleen een ongehoord veelzijdig gitariste te zijn, ze schrijft ook schitterende liedjes zonder woorden die vervolgens in fantastische arrangementen worden opgediend. Kabbelt het op de cd die ze met Bonham maakte soms wat te rustig door, hier zorgt ze voor voldoende variatie en schakelt ze op momenten zelfs een zeer prima drummer in, naast een bassist, een mandolinespeler en een werkelijk fantastische fiddler. Het merkwaardige is dat zij ook duidelijk naar Django heeft geluisterd, maar daar haar volstrekt eigen ding mee doet, terwijl ze op andere momenten een ragtimewind laat waaien, tango lijkt te denken of jazz lijkt te ademen. Kortom – ze haalt haar inspiratie overal vandaan en weet daar een plaat mee te maken met een volstrekt eigen geluid. Absolute aanrader. Mooimooi.