in gesprek met greg trooper
Greg Trooper – “Dit is een album dat ik zelf over tien jaar wel weer terug wil horen”
Greg Trooper maakte met zijn tweede cd voor Sugar Hill een meesterwerkje dat al snel tot de klassiekers gerekend zal worden. Dat komt niet alleen door zijn ijzersterke liedjes, die al eerder door gerenommeerde collega’s als Steve Earle of Billy Bragg opgepikt werden, maar ook door de fantastische band die hij hier om zich heen verzameld had, en de producer, Dan Penn.
Trooper zegt daar zelf over: “Werken met Penn was geweldig. De man was een held uit mijn jeugd, en zijn liedjes staan na al die jaren nog steeds als een huis. Bij de meeste producers waar ik mee werk weet ik dat ík in ieder geval de betere songwriter ben, maar hier was dat een heel ander verhaal. Ik was dus ook behoorlijk nerveus toen ik mijn liedjes ging voorspelen aan Penn. Maar Penn, die altijd gewoon in een overall rondloopt, en die vooral in one-liners praat, wist me perfect gerust te stellen. Hij was heel subtiel in het duidelijk maken of hij een liedje goed genoeg vond om op te nemen. “Now Greg, I think you’d cut that song. What do you think” betekende dat het liedje goedgekeurd was, maar als hij zei “Well now Greg, would you cut that song?” dan verdween het van de lijst. We werden het overigens altijd eens over de keuzes. Hij vroeg me ook vriendelijk om te gaan zitten toen we gingen opnemen. Dat maakte het op de een of andere manier meteen relaxter. Penn hield ook niet van opnametrucjes – hij zei simpelweg dat ik een plaat moest maken die ik zelf over tien jaar nog weer terug zou willen horen. En voor mijn gevoel is dat ook gelukt.”
Op Make It Through This World spelen onder meer Dave Jacques mee, die meestal bast voor John Prine, en Kevin McKendree, de organist van Delbert McClinton’s band. Vooral Kevin was volgens Greg “magisch” bezig – “Hij werd helemaal enthousiast toen hij de verzameling orgels van Dan Penn zag, en hij heeft er ook heel wat bespeeld tijdens die opnamesessies. Kevin was echt fantastisch, en dat werkte weer door naar de rest. Er ontstond iets van een chemische reactie, waardoor de cd volgens mij niet alleen ontspannen, maar ook lekker strak klinkt. Ik kan me normaalgesproken geen band veroorloven en speel voor een publiek meestal solo, maar deze band was geweldig om mee te werken. In Texas heb ik ook een paar jongens die graag met me spelen, dus als ik daar optreed bel ik ze, en dan rijden ze gewoon naar het optreden toe.”
Op de vraag hoe hij bijvoorbeeld Maura O’Connell zover kreeg om mee te zingen op zijn vorige cd zei hij: “Ik heb haar gewoon gebeld met de vraag of ze de volgende middag tijd en zin had. En Maura is een schat, ze zong mee en wou er geen cent voor hebben. Ik had wel een budget voor die plaat, maar Maura wou er niks van weten. De groep singer/songwriters is vrij klein, dus ik ken inmiddels behoorlijk wat mensen. Toch vind ik het nog steeds een grote eer als mensen als Steve Earle of Billy Bragg nummers van me spelen of zelfs opnemen.”
Seriemoordenaar
Trooper schrijft liedjes die uitblinken in subtiliteit en suggestiviteit. Ze zijn altijd wat filosofisch en poëtisch, zonder soft te worden. Een van die suggestieve liedjes is Floating, het titelnummer van zijn vorige cd, waarin hij suggereert dat de zanger een meisje vermoord heeft. “Dat nummer was eigenlijk bedoeld voor een themaplaat waarvoor ik de werktitel “Murder Mystery in Twelve Songs” had bedacht. Floating was de eerste, en toen volgden nog twintig vreselijke liedjes, die allemaal mislukten. Toen dacht ik “wat kan het ook schelen, dit nummer kan prima op zichzelf staan”. Ik werd later nog een keer gebeld door een Italiaanse journalist die naar aanleiding van Floating subtiel informeerde of ik altijd autobiografisch schreef. Ha, alsof ik een zingende seriemoordenaar ben. Overigens mislukken er altijd veel liedjes, maar ik ga er vrijwel nooit naar terug om te kijken of er nog wat te redden valt. Aan de liedjes die ik zelf goed genoeg vind verander ik wel vaak nog details.
Bij het schrijven van een liedje begin ik met een melodie of een riff, en de sfeer, die meestal melancholiek is. Dan komen er wat zinnen in me op, en van daaruit bouw ik het liedje op. Ik vind het zelf wel mooi als je een liedje ook dubbel kunt interpreteren. No Higher Ground gaat bijvoorbeeld over een overstroming die een eeuw geleden plaatsvond, maar “higher ground” is ook een religieuze term – ik ga er van uit dat we het met elkaar zullen moeten doen, en dat we dus ook voor elkaar moeten zorgen. Ik ben absoluut niet religieus, dus een zin als “When I go to meet my maker” schrijf ik vooral op omdat ik er dan op kan laten volgen “And she says I’ve got to choose”, wat voor christenen natuurlijk absurd is. Mijn liedjes lijken vaak wat somber, maar er is ook bijna altijd hoop. Ik ben eigenlijk een echte optimist. Een leraar van me zei “tragedies hebben hoop, komedies hebben geen hoop”, en daar zit veel in, vind ik.”
Muhammad Ali (The Meaning Of Christmas) is een van de Troopersongs die Steve Earle op zijn liverepertoire heeft staan, dus ik vroeg of dit nummer vaak op de radio te horen is. Na een diepe zucht antwoordt Trooper: “Om te beginnen zijn er bijna geen radiostations in Amerika die dit soort muziek draaien, en in de tweede plaats: een moslim die mij vertelt hoe ik tegen Kerstmis aan moet kijken? Dat is voor Amerikaanse dj’s een straat te ver, vrees ik. Een heleboel mensen die dit liedje horen hebben ook geen idee wat ik ermee bedoel. De muziek die je bij ons op de radio hoort is allemaal recht voor zijn raap, er is geen ruimte voor subtiliteit of suggestie. Het is voor mij ook niet eenvoudig om een plek te vinden. Kijk alleen maar naar de acht cd’s die er van me uitgekomen zijn. Ze zijn op zeven verschillende platenlabels uitgekomen. Sugar Hill is het eerste label waar ik twee cd’s heb uitgebracht.”
Gelukkig heeft Munich Records, het Nederlandse label dat de distributie voor die laatste twee cd’s verzorgt, ook twee eerdere platen van Trooper opnieuw samen uitgebracht, waardoor in Nederland nu in ieder geval de helft van zijn oeuvre verkrijgbaar is. Na een overweldigend optreden twee jaar geleden op Blue Highways (met band, in de grote zaal) maakte Trooper dit voorjaar een succesvolle korte solotournee langs kleine zaaltjes, die allemaal vol zaten. Kwaliteit wordt altijd herkend, dus er is zeker toekomst voor Greg Trooper.
- Greg Trooper – Make It Through This World – Sugar Hill SUG-CD-1083
- Greg Trooper – Floating – Sugar Hill SUG-CD-1075
- Greg Trooper – Straight Down Rain / Live At Pine Hill Farm – Munich Records MRCD 242
In het juli/augustusnummer 2005 van het popmagazine Heaven kon je het interview lezen dat ik had met de Amerikaanse singer/songwriter Greg Trooper. Trooper tourt op dit moment (halverwege november 2005) weer door ons land, en daarom plaatsen we dat interview ook hier nog een keer.
Meer over Trooper: