L’Ham de Foc is een groep die draait om twee mensen – zangeres en percussioniste Mara Aranda en snaarinstrumentalist Efrén Lopéz. Samen schreven ze alle muziek voor het album Canco de Dona i Home. Lopéz bespeelt het volgende indrukwekkende arsenaal aan instrumenten: Oud, Saz, Cretan Lute, Trompa Marina, Hurdy-Gurdy, Cavaquinho, Mandoline, Spaanse Luit, Archilaúd, Tzuras, Baglamas, Spaanse Gitaar, Portugese Gitaar, Tanpura, Griekse Bouzouki, Hammered Dulcimer, Kanoun, Renaissance Luit, Tamborina de Cordes, Bowed Psaltery, Cümbüs Tanbour, Req, Kanjira, Craquebs, Finger Cymbals, Duff, Bendir en Tambor Mallorquí.

Laat dat je vooral niet afschrikken, want de cd klinkt vooral erg uitgebalanceerd en beheerst. En dat terwijl er ook nog wat blazers meespelen. Tja, en dan de hamvraag – hoe omschrijf je de muziek van deze Spaanse band? Mediterraans, traditioneel, middeleeuws, Arabisch, folk, wereldmuziek, wereldfusie, zeg het maar. Al die etiketten kloppen voor een deel. Maar de muziek van L’Ham de Foc kun je ook omschrijven in termen als erg goed, intelligent, warm en gedreven, gepassioneerd, zelfs. Virtuositeit gaat samen met gevoel, passie gaat samen met intelligente arrangementen en traditioneel klinkt bij deze band ook tijdloos. De drone die je regelmatig terughoort kennen we bijvoorbeeld ook uit Afghanistan of Scandinavië. Het is die “drone” die de muziek vaak iets bezwerends geeft. En als je beter gaat luisteren komen er merkwaardige ritmes langs die bij deze band heel natuurlijk en vanzelfsprekend klinken. Dat geldt ook voor de ongebruikelijke muziekinstrumenten, die steeds uiterst effectief worden ingezet. En dan hebben we het nog nieteens over de prachtige zang van Mara Aranda gehad.

Een absolute aanrader dus, een juweel van een plaat die we nu al als een klassieker beschouwen.