Op het hoesje van Intuition ziet Betty Harris eruit als een keurige, beschaafde dame op leeftijd. Dat we hier met een deep-soullegende te maken hebben zou je zo niet zeggen, dat blijkt pas als ze haar mond open trekt, en ze nog net zo verschroeiend blijkt te zingen als dertig jaar geleden, toen ze een aantal Allen Toussaintcomposities de Amerikaanse hitparades inzong (onder meer het kippenvelnummer Cry To Me). Alleen is er nu wat levenservaring bijgekomen, en die klinkt mee.

Harris is voor Intuition met producer Jon Tiven in zee gegaan, en dat was een gouden greep, want Tiven weet precies de juiste ruwe randjes naar boven te halen die deze muziek boven het stomvervelende croonergezang van jazzcollega’s weet uit te tillen. Geen gladde band, maar een stuwende ritmesectie, lekkere funky blazers en verrassende arrangementen die niet altijd de gebruikelijke rhythm and bluesroute volgen. Zo horen we onder meer alt.countrygitarist Buddy Miller hier als gast.

Jon Tiven schreef, alleen of met zijn vrouw, bassiste Sally Tiven, de meeste liedjes en ze lijken Harris op het lijf geschreven. Ouderwetse gepassioneerde soul met behoud van de ziel, in een relatief modern jasje, waardoor de zang van Betty Harris perfect tot zijn recht komt.