A Life In Time – The Roy Haynes Story is de titel van een doosje met vier glimmende schijfjes, drie cd’s en een dvd. Op de drie cd’s vind je de geschiedenis van de jazz van de afgelopen ruime halve eeuw, uitgemeten in bijna vier uur muziek, met als centrale figuur drummer Roy Haynes. De eerste opname dateert van 1949, de laatste komt uit 2006.

Het verbluffende aan deze box is dat het allerbeste uit de jazz uit die zevenenvijftig jaar langs komt, want Haynes heeft met werkelijk iedereen gespeeld die er in de jazz toe doet. Dat betekent dat je hier een uniek stukje jazzgeschiedenis krijgt voorgeschoteld dat zowel de doorgewinterde jazzfan als de geïnteresseerde muziekliefhebber die nog weinig van jazz weet moet doen watertanden.

Want als we zeggen “iedereen die er toe deed” dan bedoelen we dat ook op alle fronten, want Haynes heeft niet alleen met de drie grootste jazz-zangeressen gespeeld (Billie Holiday, Sarah Vaughan en Ella Fitzgerald – hier vinden we alleen Vaughan terug, en een voortreffelijke Etta James), maar ook met de allergrootste toeteraars – John Coltrane (hier ruim zeventien minuten  My Favourite Things!), Lester Young, Charlie Parker, Sonny Rollins, Eric Dolphy, Freddy Hubbard, Stan Getz en Miles Davis.

En dan zijn we er nog lang niet, want er komen nog heel wat meer grote namen langs. Pianisten als Bud Powell, Bill Evans, McCoy Tyner, Jaki Byard, Chick Corea en Thelonious Monk, gitarist Pat Metheny, organiste Alice Coltrane, bassist Miroslav Vitous, violist Stephane Grapelli en veel en veel meer. Daarbij moet worden opgemerkt dat de kwaliteit van de opnames die we hier te horen krijgen in alle opzichten echt absolute top zijn, met een aantal zeer fraaie verrassingen, zoals het bijna acht minuten durende Poppa Daddy and Me van Jack DeJohnette, met DeJohnette in een glansrol op de melodica.

De eerste cd omvat de periode 1949 tot 1962, de tweede gaat van 1962 tot 1998. We horen Haynes hier steeds in de orkesten van anderen. Dat verandert op de derde cd met de titel Haynes’s Hip Ensembles 1970-2006. Dat is overigens zeker niet de minste van de drie cd’s, al moet gezegd dat er eigenlijk geen zwak moment is aan te wijzen in al die uren topjazz. Je hebt zelfs het gevoel dat er nog gemakkelijk een paar cd’s van hetzelfde niveau aan hadden kunnen worden toegevoegd.

De dvd is een aardig extraatje, waarin Haynes een aantal anecdotes vertelt over de muzikanten waar hij mee werkte, en tussen neus en lippen door ook wat vertelt over zijn muzikale opvattingen, onder meer over het verschil tussen werken met een zangeres en met mensen als Coltrane en Monk. De dvd sluit af met twee concertopnames, eentje met de tachtigjarige, en nog immer in blakende topvorm verkerende Haynes, en eentje uit 1973 waarin Haynes een verbazingwekkende drumsolo laat horen.

Het zijn vooral de drie cd’s, die propvol zitten met vernieuwende, energieke en nog steeds verbazend vitale jazz, en die fantastische drummer die voor de speciale focus zorgt, die je omver blazen. Een mooier en enthousiasmerender stukje jazzgeschiedenis kun je je niet voorstellen. Zowel voor jazzfans als voor zij dat dat graag willen worden een absolute aanrader.