In de rommelmarkt kom ik vaak langspeelplaten tegen uit Oost Europa. Rusland, Tsjechoslowakije, Bulgarije, dat soort landen. De hoezen zijn meestal gedrukt op dun karton, dat je nog beter dik papier zou kunnen noemen, en die hoezen zijn vaak ook bijzonder vaag. Het is niet alleen dat ik de teksten niet kan ontcijferen. Teksten ontbreken vaak ook gewoon, zodat je maar op het labeltje van de plaat moet spieken. Maar ook dat levert vaak nauwelijks of geen informatie op.

Toch neem ik zo’n plaat regelmatig uit pure nieuwsgierigheid naar de muziek mee naar huis, ook omdat ze meestal niet meer dan vijftig cent kosten, en je dus wel een gokje kunt wagen. Een groot deel van die platen gaat na beluistering weer terug, maar een deel blijkt toch wel erg goede muziek te bevatten. Wat ik hier laat zien zijn de platen met de onduidelijke hoezen die fantastische muziek bleken te verbergen achter hun ietwat vage verpakking.