Blue Dew is een Zwolse band die iets vrij unieks doet – de band combineert Ierse muziek met verhalen, en doet dat op zo’n manier dat de verhalen en de liedjes elkaar versterken. Ze doen dat al vele jaren, en zijn in de loop der tijd alleen maar beter geworden. Toen een van de kernleden van de band opstapte besloten ze in eerste instantie gewoon als trio door te gaan. Daarna werd de band uiteindelijk weer aangevuld met gitariste en zangeres Helga Huisjes, en nu blijkt dat Blue Dew eigenlijk alleen maar beter uit die lastige periode tevoorschijn is gekomen.

Violiste Wendy van Zomeren, gitariste Helga Huisjes en gitarist, zanger, banjo, en bodhranspeler Pim Leutholff

Violiste Wendy van Zomeren lijkt bijvoorbeeld nog soepeler te zijn gaan spelen, en nog gemakkelijker te improviseren. Haar versie van Ashokan Farewell, een Amerikaanse compositie die nu Iers klinkt, is fenomenaal mooi en melancholiek.
Pim Leutholff, die altijd al een plezierige zangstem had, lijkt ontspannener en beter te zingen dan ooit, en bassist en verteller John Beumer laat een onbekende kant zien als mondharmonicaspeler. En dat doet hij verrassend goed. Helga Huisjes is een uitstekende aanvulling van de band – een meer dan uitstekende gitariste en een goede zangeres, waarmee de band vier prima zangstemmen in huis heeft die ook nog eens uitstekend samen kunnen zingen.

Rechts John Beumer op contrabas.

Op 14 maart 2015 speelde Blue Dew samen met singer/songwriter/gitarist/drummer Ernst Bunders in het kersverse nieuwe theaterzaaltje van Camping de Bekhofschans in het plaatsje Boijl. Een mooi, klein, intiem concertpodium, waarbij je door de ramen achter de band zicht had op een kampvuurtje. Knusser kan bijna niet.

• Website Blue Dew (Blue Dew moet je beslist een keer live zien, dus check hun concertagenda regelmatig!)
• Over Blue Dew
• Over Blue Dew’s Little Whisky Child