Blue Dew is een band die je absoluut een keer live moet hebben gezien. Wat ze doen is namelijk behoorlijk uniek. Hun programma The Long Journey Home draait eigenlijk om één liedje, Kilkelly, en door de manier waarop ze hun programma rond dat liedje hebben opgebouwd word je op een tamelijk unieke manier geraakt. Blue Dew vertelt het verhaal rond dat liedje, en vertelt er nog een paar andere verhalen omheen, plus een paar andere liedjes. Daarnaast worden er boven of achter  de band dia’s vertoond met beelden die de verhalen en de liedjes nog eens extra versterken. En dat is ook wat de verhalen en de liedjes in combinatie doen – ze versterken elkaar.

En daarin is deze band uniek. Er zijn meer artiesten en bands die de teksten van liedjes belangrijk vinden, maar nergens worden ze zo centraal gesteld als hier. Voordat ik de show zag was ik er wat huiverig voor, want het liedje Kilkelly heeft van zichzelf al een forse kracht – het is feitelijk het meest aangrijpende liedje dat ik ken. Maar zoals deze groep het aanpakt komt het liedje optimaal tot zijn recht – er komen behoorlijk wat zakdoeken tevoorschijn. Een applaus zou niet passen na dit ontroerende lied, dus laten ze het uitlopen in een instrumental, waarna men de pauze in kan. Om bij te komen. Jawel, want dat is op dat moment ook echt even nodig.

Ik ga hier niet vertellen wat er verder voor verhalen verteld worden, en welke liedjes er aan bod komen, alleen dat bassist John Beumer een rasverteller is, en dat er uitstekend gemusiceerd wordt, met Pim Leutholff als de perfecte, licht kwetsbare zanger van Kilkelly, Wendy van Zomeren op fiddle en Marius Klein op gitaar en zang. Vierstemmig samenzingen doen ze perfect, en het is niet allemaal droefenis. Loudon Wainwright’s Swimming Song wordt hier bijvoorbeeld perfect ingezet, waardoor de tekst iets diepers krijgt. Maar het unieke is de combinatie van beeld, verhalen en liedjes. Een combinatie die hier ongekend krachtig en prachtig uitpakt.

Hou de speellijst van de groep in de gaten, want optreden doen ze niet zo heel vaak.