We hebben het hier al eerder over de Nederlandse flamencogitarist Adrian Elissen gehad, en sinds dat eerste album is Elissen wat avontuurlijker geworden, lijkt het, en is zijn muziek iets minder kabbelend dan voorheen. Het wordt er alleen maar leuker op, want er worden op zijn nieuwe album Amalgama verrassende samenwerkingen aangegaan, zoals met violist Herman van Haaren (onder andere in Un Dialogo), oud-speler Shahram Gholami of pianist Niko Langenhuizen.

De flamenco wordt op deze manier zeer los en vrij benaderd, met de hele wereld als inspiratiebron in het achterhoofd, zo lijkt het soms wel, met Arabische en Indische ritmes en percussieinstrumenten. Passie, melancholie en weemoed, ze zijn er allemaal. Elissen schreef alle composities zelf en speelde niet alleen gitaar, maar was voor een deel ook voor de percussie en het handgeklap dat je hier hoort verantwoordelijk.
Juist de ritmes maken dit album bijzonder en de flamenco van Elissen zijn eigen speciale, uitzonderlijke flamenco. Mooi!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.