Souldada is de band van gitarist Herman Woltman, en souldada zou je ook kunnen lezen als saudade, wat in het Portugees zoveel betekent als verlies, gemis, melancholie, oftewel de blues. Dat Woltman inmiddels Souldada doorleefd kan spelen kun je je wel voorstellen als je weet dat de band al twee keer een fantastische zangeres is kwijtgeraakt, de laatste keer, met Maeike Sijtsma was dat extra wrang, want Sijtsma overleed in oktober 2012 volstrekt onverwacht op 29-jarige leeftijd. Op het album Watervolk staat een prachtige ode aan Sijtsma, Shine, geschreven door Woltman, gezongen door haar opvolgster, de al even getalenteerde zangeres Femke Hoeksma.

Want Souldada ging gelukkig toch door, en maakte met Watervolk wederom een bloedmooi album, met dit keer een bijzonder samenwerkingsverband, namelijk met Izaline Callister, die op dit door Herman Woltman geschreven album ook één nummer bijdroeg, het magnifieke Porfin, dat in het Papiamentu gezongen wordt door Callister, in het Fries vertaald werd door Nynke Laveman, en hier in het Fries gezongen wordt door Femke Hoeksma. Prachtig. Hollandse wereldmuziek op zijn allerbest. Callister zingt ook nog mee op het openingsnummer Salsabern, waarvoor ze een couplet in het Papiamentu  vertaalde.

Herman Wolters is een virtuoos op de Spaanse gitaar en de bouzouki, maar de rest van de band is ook geweldig op dreef – Willem Smid is de perfecte soepele drummer en percussionist, Bart Soeters de sublieme gedreven bassist, en Carel van Leeuwen vult met zijn cello prachtig aan. Gasten zijn onder meer nog Fay Lovsky op zingende zaag en pianist Paul Bergman.

De cd is uitgebracht in eigen beheer, met een prachtig boekje waarin je naast de teksten als extraatje een hele reeks reproducties vindt van schilderijen van Annemarieke Woltman (1959-1997). Alles bij elkaar: een juweeltje.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.