We gaan hier verder met het overzicht van de originele, in Engeland uitgebrachte langspeelplaten van The Hollies. Je krijgt zo vanzelf de geschiedenis van de groep mee. 

Hollies (1974)

De solocarrière van Alan Clarke liep voor geen meter, en de Hollies waren ook niet echt blij met Rickfors, die op de bühne vooral ook uitstraling miste. De conclusie lag dan ook voor de hand: Clarke kwam terug als leadzanger bij de Hollies en mocht daarnaast soloplaten maken. Die solo-albums zijn overigens de moeite van een speurtocht meer dan waard, al waren ze commercieel geen van alle een succes.
Op deze lp, die gewoon Hollies heet, is de groep in topvorm. Ook hier weer een plaat vol eigen nummers. Uitzondering was Albert Hammond’s The air that I breathe, dat meteen ook hun laatste hit zou blijken te zijn. Eigenlijk is dat heel eigenaardig, want de Hollies worden toch vooral als single-groep gezien, en ze waren nog lang niet over hun hoogtepunt heen, zoals deze en volgende lp’s bewezen.  “Hollies” is een warme plaat die toch de nodige power uitstraalt.

Another night

Na een klein jaar ligt de volgende plaat er al, en ook deze staat ruim een kwart eeuw later nog als een huis. Het enige non-Holliesnummer is 4th of july Ashbury Park (Sandy) van Bruce Springsteen. Het geeft aan dat de Hollies een goede neus voor talent hadden, want the Boss was op dat moment nog volstrekt onbekend. Aan dit nummer kun je ook goed zien waarom je als songschrijver blij was als de Hollies een nummer van je wilden opnemen: een betere uitvoering kun je je gewoon niet wensen. The Hollies hadden als gezegd in Engeland hun laatste hit gescoord, toch bleven ze met onverwachte nummers op onverwachte plaatsen scoren. Ze waren bijvoorbeeld zeer populair in Australië, op de Filippijnen, in Scandinavië, maar ook in Frankrijk en in Duitsland. De mooiste heruitgaven van hun latere lp’s komen overigens uit Frankrijk.
Terug naar Another Night. Het is een stevige, rockende, warme plaat, waarop nog steeds duidelijk met veel plezier en energie muziek wordt gemaakt. De plaat zakt nergens in, en ook de teksten zijn als vanouds goed. “Lucy” is bijvoorbeeld het verhaal van een man die hoort dat zijn vrouw ongeneeslijk ziek is. Niet bepaald een standaardpoptekst. Eat your heart out Graham Nash…

Write on

De stroom eigen composities gaat nog steeds onverminderd door. Die worden ook nog steeds verpakt in verrassende arrangementen, die vooral bij de ballads goed uitpakken. En ook hier vind je nummers die met een beetje promotie gigahits hadden moeten zijn, zoals het fraaie “My island”. Toch is deze plaat op sommige momenten wat overgeproduceerd, met overbodige, en zelfs hinderlijke, bakken violen. Het lijkt wel of het gebrek aan hitparadesuccessen de groep wat onzeker maakt, waardoor deze plaat de indruk wekt meer voor het publiek te zijn gemaakt dan voor de eigen lol. Er staan genoeg goede nummers op om de plaat toch een zeer ruime voldoende te geven.

Russian Roulette

De plaat begint met een mislukte poging een discohit te scoren. “Wiggle that wotsit” zet een beetje de toon voor een plaat die nergens echt slecht wordt, maar die sterk de indruk wekt dat de groep nu vooral op routine draait. Tegen het einde vinden we nog wel een paar verrassende topnummers als Louise en Be with you, maar die kunnen de, verder wat matte, plaat niet echt meer redden. Waar je eerder altijd opgepept raakte van een Holliesplaat word je er hier eerder een beetje moe van.

A Crazy Steal

Een wat wisselvallige plaat, met een paar absolute topnummers. Acht van de tien nummers zijn eigen composities. Pop voor volwassenen is het inmiddels geworden, maar gelukkig weer wat geïnspireerder dan op de vorige plaat. Gewoon een goede Holliesplaat.

Five Three One – Double Seven O Four

De inspiratie lijkt een beetje opgedroogd. Op deze plaat is maar één Hollies-compositie te vinden: Satelite Three heeft Allan Clarke geschreven samen met Gary Benson. Gary Brooker komt even meezingen in het nummer Harlequin dat hij speciaal voor de Hollies schreef, Murray Head’s Say it ain’t so Jo krijgt een pittige uitvoering, en verder is het vooral een plaat met ballads. Wederom pop voor volwassenen dus, maar ietsje bedaagder dan tot nu toe. Toch een prima lp.

Buddy Holly

De laatste Holliesplaat in de bezetting met Terry Sylvester en Bernie Calvert, die na dit album uit de groep stappen. Deze plaat met nummers uit de catalogus van Buddy Holly vormt een mooie afsluiter van een periode. Ze hebben er nog één keer echt zin in: er zit mooi stevig drumwerk in, een paar goede gitaarsolo’s en riffs, en er wordt als vanouds uitstekend gezongen. Er zitten bovendien weer een paar stevige rocknummers tussen. Een mooi moment om te stoppen?

What goes around

De Hollies scoorden in 1981 een onverwachte hit met de single Holliedaze, een compilatie van fragmenten van hun vroege hits. Graham Nash werd voor een Top of the Pops-optreden uit Amerika overgevlogen, en dat resulteerde in een kortstondige reünie. Dat brengt ons bij de laatste echte Hollies-lp. Geen eigen nummers op deze plaat, zelfs geen Nash-song. In Amerika verkoopt de plaat ondanks vernietigende kritieken redelijk, op de naam van Nash. De plaat is beter dan zijn reputatie doet vermoeden, al hangen sommige nummers aan elkaar van de synthesizers. En het pijnlijkste moment komt als ze Just One Look nog een keer doen. Tenenkrommend, mijne heren.

Tony Hicks, Bobby Elliott en Allan Clarke gaan na deze laatste reguliere Hollies-lp met wat toegevoegde mannen (Alan Coates, Pete Wingfield, Pete Arnesen) door als live band. Ze nemen sporadisch nog wat losse nummers op die in het beste geval ergens heel laag in de Duitse tipparade opduiken. Er blijft eigenlijk alleen een prima live-band over. In 2000 stopt Allan Clarke ermee, omdat zijn vrouw ernstig ziek is. Hij wordt vervangen door de vroegere zanger van the Move, Carl Wayne. De groep treedt nog steeds veel op.

Verzamelaars

Omdat de Hollies naast de langspeelplaten veel singles uitbrachten met soms zeer fraaie b-kantjes kunnen we de verzamelaars niet helemaal naast ons neerleggen. Er is wel wat omgesold met het oeuvre van de Hollies. Er bestaan bakken vol greatest hits-compilaties die allemaal redelijk zijn te noemen. Toch springen er een paar verzamelaars uit:

The Hollies 25 years – the definitive collection.
Een dubbel-cd waarop alle hits in de juiste volgorde staan. Eén groot shot adrenaline.

The other side of the Hollies plus.
Twintig b-kantjes, vooral uit de vroege periode. Als je echt wilt horen hoe goed de Hollies waren moet je deze cd zeker kopen.

The Hollies – 30th anniversary collection
Als je de smaak echt te pakken hebt: deze driedubbel-cd staat vol hits, b-kantjes en ander zeldzaam materiaal, tot en met hun versie van Purple Rain, die alleen bij concerten te koop was.

The air that I breathe
Een uitstekende verzamelaar met het beste materiaal van de latere platen. De vier beste nummers van Crazy Steal, de drie beste van Five Three One en nog wat toppers.

Singles A’s & B’s 1970-1979
Alle singles uit de jaren zeventig met de flipkantjes. Vijf kwartier Hollies in topvorm.

All the world is love
Een leuk allegaartje uit alle periodes, aangevuld met drie sterke solonummers van Allan Clarke. Ook de laatste stuiptrekkingen zijn hier te horen: singles uit 1985 en 1989.

Orchestral heaven
Een compilatie uit 2000. Als je het hoesje ziet denk je dat een strijkorkest zich aan Holliesnummers heeft vergrepen, maar het gaat hier om Holliesnummers waar een orkest de groep ondersteunt. Dat klinkt erger dan het is, want de drums en gitaren blijven altijd stevig in beeld. En de zang van Allan Clarke kan ook wel wat hebben. Deze verzamelaar laat vooral ook goed horen dat het nooit alleen om lekker in het gehoor liggende liedjes ging. De teksten zijn hier zonder uitzondering voortreffelijk te noemen.

Heruitgaves
De vroege platen zijn goedkoop heruitgebracht, meestal met de mono- en de stereoversie op één cd. De latere lp’s zijn voor een deel in Frankrijk heruitgebracht met veel extra tracks (met onder meer singles uit dezelfde periode en live-opnames). Verder is er veel zooi op de markt, dus het is een kwestie van goed zoeken en uitkijken.

Waarderingslijstje van de lp’s met sterretjes:

• Stay with the Hollies  ****
• In the Hollies Style  ****
• Hollies  *****
• Would you believe ****
• For certain because  ****
• Evolution  **
• Butterfly  ****
• Hollies sing Dylan  ***
• Hollies sing Hollies  ****
• Confessions of the mind  *****
• Distant light  *****
• Romany  ****
• Hollies  *****
• Another night  *****
• Write on  ****
• Russian Roulette  ***
• A crazy steal  ***
• 5317704  ***
• Buddy Holly  ****
• What goes around  ***
• 25 years – the definitive collection  *****
• 30th anniversary collection  *****
• The other side of the Hollies plus  *****
• Singles A’s & B’s 1970-1979  ****
• The air that I breathe  *****
• All the world is love ****
• Orchestral heaven  ****