The Hollies zongen in hun hoogtijdagen niet alleen loepzuiver, maar ook messcherp. Het imago van ietwat suffe softpopband die Graham Nash zo graag ophing weerlegt hij zelf heel fraai door zeer hoog en lekker fel te zingen op nummers die je niet meteen als doorsnee popnummers kunt betitelen. Twee voorbeelden. I can’t let go wist de Beatles tot een paar bewonderende uitspraken te verleiden, want die vonden juist die messcherpe samenzang fantastisch. Het merkwaardige gevolg was dat de Hollies toen een Beatlenummer in de maag gesplitst kregen, het tamme If I Needed Someone van George Harrison, dat van de platenmaatschappij als single moest worden uitgebracht, waardoor hun zelfgeschreven, lekker felle I’ve Got A Way Of My Own als b-kantje de vergetelheid inkukelde. Hier van beide nummers een fragment van veertig seconden. Als je dat vergelijkt met de mierzoete meerstemmige zang van Nash in later jaren, met zijn maatjes Crosby, Stills en Young, dan zat er toch wat meer leven in de jonge Nash. Graham Nash staat op het hoesje links vooraan.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.