Nik Bärtsch is een Zwitserse pianist die met verschillende bands de muzikale wereld tussen jazz en avantgarde verkent. We zagen hem met zijn band Ronin al eens in Groningen’s Grand Theatre spelen, en we hebben het hier ook al over zijn band Mobile Aer gehad. Met Ronin maakte hij onder meer de cd Holon, een meesterwerkje waarbij je als luisteraar steeds op het puntje van je stoel zit. Bärtsch is verantwoordelijk voor de composities, maar zijn hechte band krijgt daarin de ruimte, en dat levert spannende muziek op die tegelijkertijd ademt. Je moet de rust en de tijd nemen om optimaal van deze prachtmuziek te kunnen genieten, maar dan worden er ook fraaie horizonten voor je geopend. Intiem en tegelijk uitwaaierend, ingetogen en toch gepassioneerd, melodieus en ritmisch ingenieus, en eigenlijk in geen enkele muzikale categorie te plaatsen. Het is wel omschreven als “zen-funk” en “ritual groove”, maar daarmee ben je er niet. Dan heb je de snufjes wereldmuziek, klassieke jazz en rock er nog niet doorgeroerd. Ga ze beslist live zien als je de kans krijgt, maar tot die tijd is dit album een zeer voortreffelijk alternatief. Een absolute aanrader. We laten hier drie fragmenten horen. De composities dragen op het hoesje titels als Modul 46 (of een ander nummer), maar “onder water” krijgen ze andere titels. Die vermeld ik er hier voor het gemak even bij.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.