The Hunger Mountain Boys zijn maar met zijn tweeën, maar ze klinken regelmatig als een volledige ouderwetse bluegrass stringband. Je kunt aan de technische opnamekwaliteit horen dat hun cd Blue Ribbon Waltz in onze tijd is opgenomen, maar ze klinken verder perfect als een bluegrassduo van tachtig jaar geleden. Denk aan de Louvin Brothers of de Stanley Brothers. Wat ze met deze legendarische gezelschappen gemeen hebben is om te beginnen de schitterende tweestemmige zang. Ze zingen onder meer Let Us Travel, Travel On van de Louvin Brothers, en daarin laten ze horen dat ze zeker niet onderdoen voor die twee. Daar komt bij dat Teddy Weber en Kip Beacon (zo heten de Hunger Mountain Boys) allebei niet alleen zeer goed en scherp zingen, maar dat ze ook nog eens voortreffelijk gitaar en dobro spelen (Teddy) en fiddle, mandoline en gitaar (Kip).

Hun cd heeft bij mij elke keer hetzelfde effect, dat bij mijn huisgenoten steevast de vraag oproept: “Wat loop jij toch te grijnzen?” Dat komt, dames en heren, door de heerlijke muziek van dit fantastische duo. Pure muziek, twee jongens die lekker samen muziek maken en spannend tegen elkaar aan staan te zingen. Heerlijk, heerlijk.

Acht van de dertien nummers hebben ze overigens zelf geschreven, al zou je dat niet zeggen. Die nummers zijn namelijk zeker zo sterk als de traditionals en klassiekers die ze ook opnamen.
Veel meer valt er eigenlijk niet over te zeggen. Ouderwets, maar wel héél erg goed. Puur genieten dus.