
intieme vrouwen
Kees van Kooten bezorgde mij ooit een eye-opener door het verschil uit te leggen tussen leuk zijn en leuk doen, waarbij “leuk doen” meestal vooral irritatie opwekt. Ik moest aan die tweedeling denken toen ik kort na elkaar de nieuwe albums hoorde van Jennifer Terran en Annie Gallup, die beiden platen maken die je als intiem zou kunnen omschrijven. Het verschil in intiem zijn en intiem doen is hemelsbreed.
Jennifer Terran – Full Moon in 3
Laten we beginnen met de zangeres die graag intiem wil overkomen, maar die in feite een dramatisch toneelstukje voor ons opvoert, waarbij het hoge bijna-hysterische jongemeisjesstemmetje nog het meest irriteert. Het opmerkelijke is dat Jennifer Terran eigenlijk helemaal geen slechte liedjes schrijft, en dat de arrangementen prachtig zijn. Er wordt heel mooi ingetogen gespeeld, maar het geëxalteerde zingen is wat mij betreft de verpestende factor in haar muziek. Al zijn er mensen die hier juist voor vallen. Het is uiteraard ook redelijk veilig als er iemand je huiskamer binnenkomt met een toneelstukje. De teksten zijn vaak heel persoonlijk, maar de presentatie houdt steeds iets gemaakts en geposeerds, waardoor de muziek nooit echt binnenkomt.
Annie Gallup – Half of my crime
Annie Gallup schrijft ook al haar liedjes zelf en begeleidt zichzelf op de gitaar. Daarnaast heeft ze drie verschillende bassisten ingehuurd, die voor de begeleiding zorgen. Dat lijkt saai, maar een intiemere plaat als Half Of My Crime zul je niet gemakkelijk vinden. Het lijkt alsof Gallup zich in een kleine kamer heeft opgesloten om heel direct en persoonlijk haar verhaal te vertellen. Zelfs als ze gaat fluisterzingen en bijna-parlando haar teksten brengt hindert dat niet, omdat ze het allemaal precies goed doet. Ze zingt bovendien soepel en vloeiend, en zeer jazzy. Dat ze af en toe wat lispelt voegt zelfs nog wat toe aan de intimiteit die ze weet te creëren. Je voelt je soms bijna een voyeur (hoe noem je een luisterende voyeur eigenlijk – een écouteur?). De nummers hebben soms ook iets verontrustends, als in Free, waar een insluipster haar verhaal vertelt. Of Sugar, waar de titel van de cd vandaan komt : “Got away with it, that’s half of my crime…”. Of luister naar het anti-oorlogslied Field of Flowers (waarmee de Vlaamse velden worden bedoeld waar de “poppies bloom”) – “I don’t have a home in this world anymore – war fights war.”
Het is verleidelijk te blijven citeren, maar het is bij Gallup ook de manier waarop de liedjes gezongen worden die dit tot zo’n indrukwekkend mooie cd maken. Zeldzaam prachtig.
- Jennifer Terran – Full Moon in 3 – Grizelda Records 616471200537
- Annie Gallup – Half Of My Crime – Waterbug WBG70