Je hebt singer/songwriters in alle soorten en maten. Sommigen zijn echte verhalenvertellers, sommigen zingen alleen maar liefdesliedjes en anderen alleen kritische protestliedjes. En dan heb je ook nog Jaime Michaels, die filosofische liedjes zingt. Hij heeft zijn draai daarin heel goed gevonden, want op zijn laatste cd valt alles mooi op zijn plaats – de liedjes kabbelen rustig door, zonder dat je het gevoel krijgt naar een zweverige new-ageprofeet te zitten luisteren. De arrangementen zijn, zoals dat heet, spaarzaam, maar wel precies goed, en als het nodig is zingt er iemand een mooie tweede stem mee. Een filosofische, poëtische singer/songwriter dus, met een mooie warme stem, mooi puntig gitaarspel en een ingetogen, maar scherp spelende band.
Mooie muziek, veel meer kunnen we er eigenlijk niet over zeggen. Daarom nog een tekstfragment uit het liedje “Maybe Next Year” om te laten zien wat we bedoelen met filosofische poëtische teksten.

• Jaime Michaels – wicked dreams second chances – frumdahart 1006
• Jaime Michaels – Angelus – fdh 1004 (iets steviger soms, maar ook heel mooi)