james, james, en james
Singer/songwriters zingen niet alleen hun eigen liedjes, ze zijn zelf ook en vooral geïnteresseerd in goede liedjes. Een liedje met een goede tekst, een kop en een staart, een mooi, droevig of grappig verhaal, kortom – een goed liedje. Dat de uitvoering bij veel singer/songwriters soms wat te wensen overlaat nemen wij, die ook van een goed liedje houden, regelmatig op de koop toe. Vaak doen ze het ook gewoon meer dan goed, maar er lopen toch heel wat liedjesschrijvers rond die niet helemaal toonvast zijn, of die niet zo goed gitaar spelen als ze zelf denken. Wat ons opviel bij dit rijtje Jamesen was dat ze allemaal in meerdere of mindere mate aan dit euvel lijden.
James Durst – Element of Surprise
James Durst schrijft om te beginnen uitstekende teksten, en vooral ook grappige teksten, met veel taalgrappen. Zijn ballads zingt hij zelf ook meer dan voortreffelijk. In de andere nummers valt zijn gebrek aan toonvastheid soms wat op, maar in zijn geval stoort dat eigenlijk nauwelijks, dankzij de sterke liedjes en de voortreffelijke arrangementen, al worden de blazers soms wat te voorspelbaar en te saai ingezet. Kortom – een voortreffelijke cd als je van goede songs houdt.
James Apollo – Good Grief
Apollo klinkt soms als een jonge Neil Young met een licht gammele versie van Crazy Horse. Die band is helemaal niet slecht, maar Apollo kan eigenlijk, eerlijk gezegd, niet goed zingen. Hij probeert dat te verdoezelen door wat hijgerig gezang en andere truukjes, maar de liedjes hebben er toch danig onder te lijden, vrees ik. En die liedjes zijn soms sterk, zoals Dead Men Weigh More (Then Broken Hearts). Je zou ze een tweede leven gunnen in de uitvoering van andere artiesten.
James Talley – Journey
Van James Talley is een aantal cd’s verkrijgbaar, maar deze laatste, een album dat live in Italië is opgenomen, is een prima voorbeeld van wat deze man in zijn mars heeft. Zeer sterke liedjes, en ook nog eens prima uitgevoerd met een kleine band. Alleen is het allemaal wat te gelijkmatig, waardoor je na een paar nummers ontdekt dat je niet meer zit te luisteren. Dat zegt niets over de kwaliteit, maar wel over een andere eigenaardigheid van dit soort liedjes – het zijn echt liedjes die op zichzelf staan, en lijken daardoor niet heel erg geschikt voor een album vol. Dat is stomweg te veel van het goede. Net zoals je een boek met korte verhalen niet in één ruk uit moet lezen. Maar als je van goede songs houdt zijn er op elke cd van Talley wel meer dan een paar juweeltjes te vinden.
- James Durst – Element of Surprise – World Wind WW14
- James Apollo – Good Grief – Aquarium Records
- James Talley – Journey – Cimarron Records CIM1012
- James Talley – Touchstones – Cimarron Records CIM1011
- James Talley – Nashville City Blues – Cimarron Records CIM1010
- James Talley – Woody Guthrie and songs of My Oklahoma Home – Cimarron Records CIM1009