Er kwam iemand de kamer binnenlopen die spontaan uitriep: “Allemachtig, wat is dit mooi! War zal een componist blij zijn met zulke muzikanten!” De muziek die ze hoorde was die van het album SaxoFOLK van het Belage Saxophone Quartet, en de componisten zijn helaas allemaal al dood, maar ze heeft helemaal gelijk.

Het Berlage Saxophone Quartet is een jong kwartet dat heel erg goed weet wat het wil, en dat kun je horen. Ze hebben een buitengewoon interessant programma samengesteld dat mooi samenhangt, terwijl er ook voldoende contrasten en tegenstellingen in zitten om het fascinerend te maken. Alles wordt met een zeker zelfbewustzijn gespeeld en het staat dan ook als een huis – energiek en stevig, en het sprankelt bovendien. Maar dat is nog niet alles, want ze zijn ook subtiel en verfijnd, en die combinatie werkt, zeker bij het repertoire dat ze voor dit album kozen.

Zoals de tital al enigszins aangeeft gaat het hier om sax en folk, maar dat behoeft enige uitleg – we horen werk van een aantal componisten die zich nadrukkelijk lieten inspireren door volksmuziek, maar die daar ” klassieke” of “serieuze” muziek van maakten. Albéniz, Mussorggsky en Grieg uit de negentiende eeuw, en zeker niet minder interessant, Farkas, Pierné en Ligeti uit de twintigste eeuw, aangevuld met twee randfiguren, Erwin Schulhof (met een Charleston en een Blues) en Astor Piazzolla (met een tango).

Door de saxofoonarrangementen krijgt het allemaal een extra draai die de muziek tussen jazz, folk en kamermuziek doet belanden, al doet het al met al toch het meest aan het laatste denken. Dat komt, denk ik, door de serieuze aanpak en de gedetailleerde perfectie, waardoor je, zeker in de zachtere stukken, soms ademloos zit te luisteren. Vier gepassioneerde saxofonisten die elkaar duidelijk gevonden hebben en samen hoorbaar op avontuur zijn. Dit is puur genieten!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.