Zonal Disturbances II is het tweede deel van de reeks ambientalbums die de Belgische gitarist Dirk Serries in zijn eentje in zijn homestudio opneemt, met enkel zijn elektrische gitaar en een aantal effectpedalen. Ik zeg nu wel “ambient” maar deze muziek is niet helemaal in dat vakje te plaatsen, want dit is ambient die je goed wakker houdt als luisteraar.

Donker, melodieus, melancholiek, zwaar ook, maar tegelijk vol subtiele details die je steeds doen opveren en weer bij de les houden, om het zo maar te zeggen. Het album duurt een uur en een kwartier, en na afloop ben ik blij dat er meer delen zijn, want dit hoeft niet te stoppen, als ik eenmaal samen met Serries in de flow zit wil ik eigenlijk alleen maar dat het nog een hele tijd doorgaat.

Er worden ons vijf delen in het vooruitzicht gesteld, en ik zit in ieder geval al handenwrijvend klaar. Geweldige muziek. Luister maar eens een paar keer achter elkaar naar de fragmenten die ik je hier laat horen, wat piepkleine stukjes zijn uit stukken van zo’n twintig minuten, maar dan krijg je een beetje een indruk.

Luister hier naar een paar fragmenten: