Eric Vloeimans bracht met zijn band Gatecrash een tijd geleden een fenomenale live-cd uit, en nu ligt er het tweede deel van hetzelfde concert. Meestal betekent dit dat je dan de kliekjes en restjes opgediend krijgt, maar niets is hier minder waar. Het lijkt wel of Vloeimans het beste nog even achtergehouden heeft, want dit is echt bijna nog beter dan de eerste helft. Ik kan natuurlijk zeggen: lees mijn vorige recensie maar even, dan zijn we weer klaar voor nu, maar zo simpel is het niet.

Want Hyper is een absoluut juweeltje, met wederom een prachtig spelende Vloeimans, maar ook weer met de ongelofelijke drummer Jasper van Hulten, toetsenist Jeroen van Vliet op Fender Rhodes en keyboards en Gulli Gudmundsson op bas. Een wereldkwartet, dat in zijn aanpak wat doet denken aan bands als Weather Report (Jeroen van Vliet kan zich meten aan Joe Zawinul, wat mij betreft), Medeski Martin & Wood of The Necks, al heeft dit Gatecrash een totaal eigen, lyrisch en warm geluid. Maar de aanpak, de manier van improviseren, de manier waarop er naar een thema wordt toegespeeld, eromheen wordt gedraaid, gevarieerd, dat is, net als bij net genoemde bands, puur avontuur.

En dan bedoel ik het pure avontuur van de meester. Het is alsof je Picasso aan het schilderen ziet, en je ziet voor je ogen een meesterwerk ontstaan, met de verrassende wendingen die de meester er al schilderend aan weet te geven. Alleen is het hier een kwartet musici dat in sublieme en opperste samenwerking een meesterwerk laat ontstaan. Magnifiek.
Als gast horen we in het laatste nummer nog Michel Banabila in een eigen compositie. En ook dat past perfect. Alle effecten en rare vervormingen die je hoort zijn er puur in dienst van de muziek, het wordt nooit spielerei of experimenteren om het experimenteren.

De vier heren die je hier hoort zijn namelijk niet alleen virtuoze muzikanten, ze spelen ook buitengewoon intensief met elkaar samen, en, heel belangrijk, ze zijn niet bang om mooie, warme muziek te maken die je raakt. En dan is het allemaal ook nog buitengewoon spannend en opwindend. Met andere woorden – een absolute aanrader van een album. En als je de kans krijgt om ze live te zien moet je die zeker grijpen!