Michael Moore pikte de jonge Sloveense tubaspeler Goran Krmac er jaren geleden op het Groninger conservatorium uit om deel te nemen aan Available Jelly. Hij ging terug naar Slovenië en dook na een paar jaar op met een werkelijk verbazingwekkend kwartet, al was het maar vanwege de opmerkelijke bezetting.

Krmac speelt zelf nog steeds tuba, en dat er in zijn kwartet een meer dan voortreffelijke drummer meespeelt, Nino Mureskic, is ook nog niet zo vreemd, maar de twee anderen zijn harpspeler Eduardo Raon en accordeonist Janez Dovc, en die combinatie, van tuba, harp en accordeon, die levert wel degelijk een bijzonder geluid op, ook doordat ze op een ingenieuze en subtiele manier elektronica inzetten.

Het resultaat is spannende muziek die soms aan filmmuziek doet denken en waarin wereldmuziek-elementen terug te vinden zijn, terwijl de basis duidelijk intelligente jazzrock is. Soundscapes kun je het absoluut niet noemen, daarvoor blijft de muziek steeds veel te spannend maar de sfeer is bijzonder, licht melancholiek. Een geweldige band om live te zien.

Luister hier naar een paar fragmenten: