klatwerk3 jubileumconcert tienjarig bestaan en een nieuwe cd
Boelo Klat is een van de opmerkelijkste pianisten en componisten van Groningen en zeer verre omgeving. Hij is op een bepaalde manier wel te vergelijken met iemand als Jean Pierre Rawie, die een bepaald soort poëzie, die door iedereen dood verklaard was, weer volledig tot leven heeft gewekt. Klat doet hetzelfde met het klassieke jazztrio – piano, staande bas en drums. Hij gaat dan niet de kant op van een band als Medeski, Martin en Wood, die jazzrock gingen maken, maar hij houdt het akoestisch, en dan zou je denken dat hij een doodlopende weg in slaat, maar niets is minder waar.
Klat schrijft composities die geworteld zijn in de traditie, maar die tegelijk ook avontuurlijk zijn, spannend en licht weerbarstig. Hij zorgt er voor dat je als luisteraar vrijwel meteen op het puntje van je stoel zit, terwijl je tegelijkertijd wordt meegesleurd door lyrische melodieën. En waar hij ook onweerstaanbaar goed in is, dat is wat je bij gitaristen riffs noemt, en waar ik bij pianisten eigenlijk geen goed woord voor kan vinden – pianoriffs welicht? Ritmische herhalingen die je bijblijven, en die precies goed in de compositie passen.
Bassist Ruud Vleij en drummer Ancel Klooster zijn de ideale muzikale partners – soepel spelend, strak als het moet, de spanning mooi vasthoudend. Op de nieuwe cd Lost in Berlin klinken ze alle drie ook magnifiek. Het nieuwe platenlabel Amstel Records heeft sublieme opnames gemaakt van een band die perfect in de flow zat, en maar liefst vijf kwartier op absoluut topniveau zit te spelen. Klatwerk3 klinkt op dit album beter dan ooit, en er staan weer een aantal absolute juweeltjes op, die een definitieve doorbraak nu eindelijk eens zouden moeten garanderen.
Op zaterdag 27 mei 2017 vierde Klatwerk3 haar tienjarig bestaan met een concert in de mooie Kleine Zaal van de Oosterpoort in Groningen. Jan Mulder zou de avond presenteren, maar die moest helaas afzeggen “wegens persoonlijke omstandigheden” – Angelique nam nu de honneurs op niet onverdienstelijke wijze waar, dichter Jan Glas vervulde nog een gastrol waarbij hij een gedicht van Vasalis dat hij in het Gronings vertaald had voordroeg, en verder speelde het trio twee uur lang de sterren van de hemel, met een oprechte staande ovatie van het publiek als afsluiter.