Mark Alban Lotz is een buitengewone fluitspeler – van oorsprong Duitser, maar al heel lang wonend en werkend in Nederland, opgegroeid in Thailand, Uganda en Duitsland, terwijl hij zijn muzikale opleiding in Nederland kreeg, een land ver weg van de New Yorkse elites, waarin fluitspelers als Chris Hinze en Ronald Snijders hun eigen traditie creëerden.

Lotz zocht zelf altijd het avontuur op en speelde met musici uit vele landen en vele disciplines. Voor dit laatste album gaat hij terug naar een oude liefde, de jazz. Dat ontstond min of meer bij toeval, toen hij in Polen master classes en concerten gaf. Daar werd hij door bassist Grzegorz Piasecki uitgenodigd voor een improvisatie-opname in het kleine stadje Wroclaw, samen met drummer Wojciech Bulinski.

De omstandigheden waren verre van optimaal – de musici hadden niet veel slaap gehad, de studio was duidelijk lo-fi en er was weinig tijd. Bovendien haakte de drummer voortijdig af omdat hij hoge koorts kreeg. Toch ontstonden er in de pure jazz-tradities van de improvisatie negen creatieve stukken die laten horen dat Lotz tot de absolute top van de improviserende fluitspelers behoort. De twee Polen doen het overigens ook geweldig. Maar dit is wel weer een mooi voorbeeld van waarom jazz blijft trekken – het levert af en toe ongehoord spannende en uniek mooie muziek op. Mooi dat we mee mogen genieten van deze bijzondere sessie.

Luister naar een paar fragmenten: