
the necks - open
The Necks is een van de beste bands ter wereld – een Australisch trio dat het ene na het andere meesterwerk maakt en waarvan je eigenlijk elk live optreden zou willen meemaken, omdat ze elke keer weer voor muziek zorgen die je als luisteraar naar het puntje van je stoel brengt.
Open is alweer hun zeventiende album, en het is dit keer geen live opname geworden, maar een studioplaat – een compositie van ruim achtenzestig minuten waar je met open mond naar zit te luisteren. Je hoort onder meer de meest ingetogen drumsolo die je ooit gehoord hebt (we laten er hier een fragment van horen) die even later subtiel uitwaaiert en weer een totaal andere kant opwaait. De muziek van de Necks is transparant, licht, helder, maar tegelijkertijd hecht, gelaagd, in elkaar grijpend en vooral ook ongelofelijk spannend.
Een bassist, een pianist en een drummer die op een onvoorstelbare manier samenspelen en ondanks de geleidelijke verschuivingen toch de aandacht van de luisteraar in een ijzeren greep weten te houden. Subtiel, minimaal, maar van een buitengewone rijkdom waar je alleen maar lyrisch van kunt worden. Vier fragmenten uit het stuk van ruim een uur om je een béétje een indruk te geven van deze wonderbaarlijk mooie muziek, maar eigenlijk moet je natuurlijk het hele stuk in één keer beluisteren, juist omdat de drie mannen zo mooi de spanning weten op te bouwen en vast te houden.
The Necks maken, voor alle duidelijkheid, instrumentale muziek die je wellicht jazz zou kunnen noemen, of avantgarde, maar wat mij betreft ontstijgen ze met hun bloedmooie muziek elke categorie. Fantastisch!
- The Necks – Open – RER NECKS 11 – ReR Megacorp LC 02677
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.