Paul Filipowicz – Saints and Sinners

Paul Filipowitz speelt de elektrische Chicago-blues, en is een gitarist die mooi gemeen, scherp en lekker weerbarstig speelt. Dat is mooi, want blues die een beetje blijft wringen, dat werkt heel goed. Filipowitz speelt al zo’n dertig jaar met zijn eigen band, schrijft zijn eigen nummers, en speelt naast de gitaar ook mondharmonica en zingt. Saints and Sinners is zijn zesde studio-album en een absolute aanrader voor gitaarliefhebbers. Luister maar eens naar de instrumental “Fat Richard”’s Blues, dan begrijp je waarom.

..

Paul J Phillips – Magic

Paul J Phillips heeft met Magic een tijd op zich laten wachten (zijn debuut verscheen in 2003, de opvolger in 2009), en nu blijkt het slechts een EP te zijn van nog geen twintig minuten. Maar dan wel een lekker plaatje dat smaakt naar meer – psychedelische bluesrock die soms wat doet denken aan Marc Bolan’s T Rex. Voldoende en lekker genoeg om melding van te maken, maar we wachten met smart op een volwaardig nieuw album.

.

Paulo Mendonça – Does Anybody Wanna Funk?

Funk, disco, jazzrock en rock, Paulo Mendonça mixt het en komt met een dampende en stomende eigen variant aanzetten. Dansmuziek, maar dan wel een variant die ook voor de verwende luisteraar de moeite waard is. Mendonça komt uit Zweden en had in de jaren negentig veel succes. Dit is na achttien jaar een soort van comebackplaat, en het is prima de luxe – zeer gevarieerd en spannend en strak van begin tot eind. Lekker en ongecompliceerd.