Trombone en baritonsax gaan heel mooi samen, dat kon je al constateren bij vroege opnames van het orkest van Duke Ellington (met meestal Harry Carney op de baritonsax) en ook later kwam de combinatie regelmatig terug. Maar zo harmonieus en lyrisch als dat meestal klonk klinkt het bij saxofoniste Cath Roberts en trombonist Tullis Rennie toch niet.

Zij gaan eerder de avontuurlijke kant op, waarbij de randen van wat er uit hun instrument gehaald kan worden worden opgezocht. Dat doet heel af en toe denken aan de geweldige exploraties van iemand als Wolter Wierbos. Hier krijgt het begrip improvisatie een nieuwe dimensie, zeker als de Belgische gitarist Dirk Serries zich aansluit, en er een fenomenaal trio gevormd wordt.

Als luisteraar zit je al heel snel op het puntje van je stoel, omdat deze drie virtuozen niet alleen voluit durven gaan, maar ook heel stil en ingetogen durven fluisteren en zoeken, waarbij je als luisteraar soms je adem inhoudt. Alles valt steeds perfect op zijn plek, en dat vind ik zelf eigenlijk het meest verbazingwekkende van dit soort geniale improvisatiesessies – blijkbaar zijn de drie musici zo geconcentreerd samen aan het spelen dat je als luisteraar een aantal draaibeurten nodig hebt om de complete schoonheid te doorgronden van wat ze daar in één intense improvisatie hebben neergezet.

Muziek voor iedereen met open oren, en voor iedereen die bereid is wat vaker naar een cd te luisteren om alle finesses en details tot zich door te laten dringen.

• Rennie, Roberts, Serries – Translucence – New Wave of Jazz 0050
• Koop de cd (gelimiteerde oplage van 200!) voor 10 euro op BandCamp

Luister hier naar fragmenten uit de vier stukken (van Translucence hoor je de eerste 45 seconden, bij Found Within hoor je juist hoe mooi het stuk wordt afgerond):

Cath Roberts, Tullis Rennie en Dirk Serries live bij het Summer Bummer Festival 2019 foto Geert Vandepoele