Nik Bärtsch is een Zwitserse pianist die met zijn quintet ondefinieerbare muziek maakt, die je eigenlijk gewoon moet horen, en dan liefst live. Het zijn eigenlijk gewoon rockconcerten van een instrumentale band die je ook in de jazzhoek zou kunnen plaatsen, terwijl ze tegelijkertijd schatplichtig zijn aan de minimal music. Deins van deze omschrijving alsjeblieft niet terug, want deze muziek is vooral uniek en buitengewoon spannend.

Want wat Bärtsch op piano en Fender Rhodes en basklarinettist en altsaxofonist Sha samen met de fantastische ritmesectie van Björn Meijer op bas, Kaspar Rast op drums en Andi Pupato op percussie hier aan klankkleuren tevoorschijn weten te toveren is bij het ongelofelijke af. En ja, ze hebben goed naar Steve Reich’s minimale composities geluisterd, maar zo spannend en rauw als hier heeft minimal music nog nooit eerder geklonken.

De muziek van Bärtsch’s Ronin is door anderen wel omschreven als “zen funk” of “ritual groove music”, en daar zit wel wat in. Op deze dubbele live-cd kun je goed horen hoe ze telkens in een nummer van een kwartier, twintig minuten een spanningsboog opbouwen en vasthouden, en hou de muziek binnen die compositie van begin tot eind ongehoord spannend blijft, met steeds nieuwe verrassingen, terwijl je als luisteraar het gevoel hebt dat de bandleden elkaar voortdurend uitdagen, maar ook ondersteunen en voortstuwen. Subliem!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.