The Remote Viewers is een avontuurlijke band van Britse saxofoonblazers, aangevuld met een elektronicaman, een toetsenist, een bassist en een percussionist. Hun muziek is eigenlijk niet goed ergens onder te brengen – jazzrock, zou je zeggen, maar avantgarde kan ook, en ze schuiven er ook wat filmmuziekelementen in, waardoor de muziek af en toe heerlijk weids aandoet. Uitwaaieren kunnen ze goed, maar ook op de vierkante centimeter pielen en scherp en strak spelen, waardoor de muziek ineens loeispannend kan worden. Ritmes wisselen mooi, lyrische melodieën en melancholie worden afgewisseld met strak en blaffend, en je zit bij deze band dus altijd op het puntje van je stoel te luisteren.

Hun vorige album, Pitfall, was wat donkerder van toon dan deze nieuwe, November Sky, maar de strakke kruising tussen jazz en moderne kamermuziek blijft boeiend van begin tot eind. Ook hier slagen ze er weer in om een prachtig uitgebalanceerd album te maken, waar je eigenlijk geen fragmenten uit kunt laten horen, omdat je de spanningsboog dan op een onvergeeflijke manier verbreekt. Bij veel muziek maakt dat niet zo heel veel uit, maar hier wel. Kopen dus, dit album, en in zijn geheel luisteren!

Luister hier toch naar een paar fragmenten, om een beetje een idee te krijgen: