Mark Wingfield, gitaar, Markus Reuter, touch gitaren, Yaron Stavi, fretloze bas en Asaf Sirkis op drums. Live in de studio. Geen overdubs, er was niets opgeschreven of gerepeteerd, alles werd live geïmproviseerd. Als je de muziek op The Stone House beluistert kun je je dat bijna niet voorstellen.

Georganiseerde chaos rond twee fenomenale gitaristen, waarbij Reuter ook nog eens op een vrij ongebruikelijke manier gitaar speelt. Het heeft niet de chaos van free jazz, daarvoor zijn de soundscapes die hier ontstaan te aangenaam om naar te luisteren. Spannend is het allemaal wel steeds, en dat komt ook doordat de heren stille en heftige passages verrassend weten af te wisselen. Opmerkelijk is dat juist ook de rustige passages ontzettend spannend blijken te zijn.

En hoewel de muziek vooral rond die twee meestergitaristen lijkt te draaien moet je de bassist en de drummer ook niet onderschatten, want die twee draaien hier meer dan gelijkwaardig mee – ze weten de boel regelmatig extra op scherp te zetten, de zaak op te jagen of juist te vertragen op een bijzondere manier. De eerste keer dat je dit album draait blijf je enigszins buiten adem achter, want dan heb je wel heel veel achter de kiezen, maar het is een plaat die je heel vaak kunt draaien en waarbij steeds meer te ontdekken valt. Een meesterwerkje.

Luister hier naar een paar fragmenten: