Jodelen heeft een slechte naam. Volkomen terecht, maar soms is daar dan toch die ene briljante uitzondering. Een paar jaar geleden maakte ik al kennis met Wylie and the Wild West, een band met veel cowboyjodelrepertoire, en die band maakte een paar aardige platen met af en toe een uitschieter waardoor je zo’n plaat ook nog bewaarde. Voor een goed-humeur-injectie werd dan bijvoorbeeld Ol’ Montan van de cd Total Yodel weer eens even opgezet, en dan liep je weer uren met een brede grijns rond. Heerlijk.

Nu is er Sourdough Slim. Slim is een solo-artiest, die een fantastische liveshow schijnt op te voeren waarbij mensen echt bulderend van het lachen in de gangpaden liggen. Op zijn nieuwe cd Six-Guns ’n Sage neemt hij precies op de goede manier een beetje gas terug, en dat levert dan ook een plaat op die je met zeer veel plezier in zijn geheel beluistert. Slim speelt accordeon, gitaar, harmonica en bariton ukelele, en hij zingt. Klassieke jodelnummers als Ghost Riders in the Sky, maar ook eigen nummers als de potentiële klassieker Yodelin’ Bill.

Sourdough Slim is natuurlijk een act die de tijden herroept waarin het nog leuk was om cowboy te zijn, maar daar klinkt toch ook voldoende weemoedigheid in door, waardoor de brede grijns af en toe een glimlach wordt. Hij doet soms wat denken aan Leon Redbone in zijn beginperiode, en ook een klein beetje aan Tiny Tim, als hij bijvoorbeeld in Barnacle Bill een hilarisch duet met zichzelf aangaat. Een heerlijke plaat, van begin tot eind, omdat er geen zwak nummer op staat, maar ook omdat er voldoende variatie is, met zelfs een paar korte instrumentals. Hilarische nonsensliedjes en ballads houden elkaar mooi in evenwicht. Knusmuziek in optima forma. Een absolute aanrader.

• Sourdough Slim – Six-Guns ’n Sage – Roundup Records RR115
• Wylie and the Wild West – Total Yodel