Joep Pelt is een gitarist en zanger die de hele wereld als zijn werkterrein beschouwt, met een sterke voorliefde voor Afrika, waar hij herhaaldelijk heentrekt om met lokale musici op te trekken en muziek te maken. Hij heeft ook een tijd in Amerika rondgezworven om bij de oude bluesmannen de kunst af te kijken, en probeert al die invloeden in zijn eigen muziek te verwerken.

Op Stolen Serenades doet hij iets dat nog interessanter is – hij neemt een aantal westerse liedjes en probeert die terug te geven aan Afrika, lijkt het wel. Hoewel hij ook weer een Afrikaanse compositie ertussen smokkelt. Gestolen serenades die de Peltbehandeling krijgen gaan daardoor bijna tijdloos klinken. Het is een soort lakmoesproef waaraan Pelt een liedje onderwerpt, want als het de oerbehandeling van Pelt doorstaat is het een ijzersterk liedje.

En vergis je niet, want alleen de besten kunnen zo’n project tot een goed einde brengen, en je moet van goeden huize komen wil je bijvoorbeeld van het brallerige stadiumnummer Heroes van Bowie een ingetogen versie durven maken die stáát. Pelt zingt overigens zowel in het Engels als het Frans, waardoor het album niet alleen een tijdloos karakter heeft, maar ook een grensoverschrijdend karakter, waardoor het in meerdere opzichten als een bevrijdend album aanvoelt. Klasse!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.