Zelf noemt celliste Johanna Varner haar manier van componeren “instant composing” – klankstructuren, associaties, improvisaties zijn hierbij de basisbegrippen en Varner slaagt er met haar cello in een aantal lyrische composities neer te zetten waar je je als luisteraar vooral aan moet overgeven. Ik moest denken aan een aflevering van de dvd-serie The Guitar Artistry waarin een gitarist van een leermeester te horen kreeg: “je zit hier niet om mij te imponeren, maar om muziek te maken”. Dat is precies wat Johanna Varner doet. Ze is er niet op uit de luisteraar te imponeren of om haar virtuositeit te etaleren, maar ze zoekt naar de mogelijkheden om haar cello te laten zingen, om de cello te laten vertellen, en om de rijke klankwereld van de cello zo optimaal mogelijk tot zijn recht te laten komen.

De opnames voor dit album zijn gemaakt in het kerkje van Oostum op het Groninger platteland, en de geluiden van de cello worden af en toe gemengd met de geluiden van de omgeving, en op de een of andere manier past dat perfect, net zoals de overdubs perfect zijn. Je hoort alleen de cello, en wat summiere geluiden van de omgeving, en wat je hoort is van een buitengewone, bijna abstracte schoonheid. Mooi.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.