John Lilly is de feel-goodversie van Hank Williams of Jimmy Rodgers. Zijn liedjes gaan over alles en niks, en zijn eerdere albums blijf ik draaien. Daarom was ik verheugd met Lilly’s nieuwe album, al staan er veel bekende oude nummers op. Live on Red Barn Radio is live opgenomen voor een publiek, en de introductiestukjes en korte interviews met Lilly zijn ook op de cd terechtgekomen, en dat verhoogt de sfeer alleen maar. Je hebt bijna het gevoel dat je zelf in de intieme studio zit terwijl Lilly voor jou zijn liedjes zingt. En die liedjes zijn magnifiek. Lilly speelt en zingt in een oude traditie, en zijn liedjes klinken vaak of ze ook al een eeuw oud zijn, terwijl hij de echt oude liedjes fris en nieuw kan laten klinken, en een hedendaags nummer als Gasoline Alley blijkt er perfect tussen te passen.

Live on Red Barn Radio duurt ruim een uur, en ik heb de neiging om er heel veel fragmenten uit te laten horen, al haal je dan alles uit de context. Maar toch. Wat ik hier niet laat horen is hoe gevat hij tussen de liedjes door is, of hoe goed hij mandoline speelt, of dat hij aanstekelijk kan jodelen zonder dat het irritant wordt, maar je krijgt hier wel stukjes te horen van het liedje dat hij schreef over zijn zakmes(!), een romantisch liedje (Broken Moon, terecht in de top 100 van beste countrysongs), een ironisch liedje en een hilarisch liedje (Roadkill). Knusmuziek in optima forma, en dan knus zonder al te oubollig te worden. Een heerlijk album.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.