jolie holland
Vind je Norah Jones wel leuk, maar soms toch ook wel een beetje braafjes? Vind je Gillian Welch wel leuk, maar soms iets te puristisch? Dan vind je Jolie Holland ongetwijfeld geweldig, net als ik. Jolie Holland is een beetje de ontbrekende schakel tussen Jones en Welch. Ze heeft de mooie, warme, soepele stem van Jones, de fraaie liedjes van Welch en precies datgene wat deze allebei missen, namelijk avontuur.
Avontuurlijke muziek, die toch ook laid-back is, en waarin je door die soepele stem van Holland moeiteloos naar binnen getrokken wordt. De roem van Jolie Holland was haar dankzij internet al vooruitgesneld, en haar eerste cd, Catalpa, was eigenlijk helemaal niet als cd bedoeld, maar sloeg zo geweldig aan dat er alleen via mond-tot-mondreclame al enorm veel van verkocht zijn. Nu ligt er (vanaf 26 april) dan eindelijk haar eerste studioplaat, en het is meteen een onvergetelijk meesterwerkje geworden. Als er ook maar enige gerechtigheid is op deze wereld zou Jolie Holland binnen de kortste keren net zo beroemd moeten zijn als Norah Jones. Dat zal wel niet helemaal lukken, want Holland durft zich ook aan minder politiek-correcte teksten te wagen als “Give me that old-fashioned morphine – it’s good enough for me – it was good enough for my grandpa – etc” waarbij ze in het tekstboekje wel de aantekening maakt “I’m certainly not encouraging anyone to fuck up their life”. Maar dat de melancholie in haar muziek overheerst mag duidelijk zijn.
Als je de hoesfoto’s mag geloven is Holland niet echt een fotogenieke schoonheid, maar dat mag een wereldsucces toch niet in de weg staan, zou je denken.
De meeste liedjes op Escondida zijn door haar zelf geschreven, al zijn er oude bluesinvloeden in aan te wijzen, en gospel, folk en jazz. Ze heeft een fantastische band om zich heen verzameld die op een perfecte alerte manier in haar improvisaties en arrangementen meegaat, waardoor de cd spannend is van begin tot eind. Spannend en ontspannen tegelijk eigenlijk, want er wordt weliswaar op het scherpst van de snede gemusiceerd, maar tegelijkertijd ook zeer relaxed. Een combinatie die je niet vaak tegenkomt. We durven hier dan ook gerust van een meesterwerkje te spreken. Een absolute aanrader!
de eerste cd – catalpa